Beğendim mi bilemiyorum. Akıcı, sürükleyici, yormayan, kolay anlaşılır bir dili var kitabın ama tam oturmadı kafamda, abartılı geldi acı, gözyaşı, dram. Evet elbette çok zor hayatlar inanılması güç acılar yaşanmış, yaşanmakta ama bu kitapta ciddi manada abartıya kaçılmış, hatta okuyucuyu sömürecek kadar zorlama dram var diyebilirim. Kurgu tamamen dramı derinleştirme üzerine yoğunlaşmış, yazar kitabı yazarken "bilinçli, biraz daha dram çabası" uyandırdı bende.
Ayrıca dikkatimi çekti; yazar uzun zamandır ABD yaşıyor ve babası diplomat. Afkanistan tarihini biraz araştırınca Sovyet Rusya ve ABD çıkıyor karşımıza. ABD Sovyet Rusyaya karşı Talibanı silahlandıran, güçlendiren taraf. Rusya Afkanistandan çıktıktan sonra Afkanistanın altınlarının ABD'ye kaçırıldığı söylenir ve ABD yaklaşık 20 yıl Afkanistanın başta kobalt ve lityum olmak üzere değerli yeraltı zenginlinlerini sömürdü ama ne hikmetse acı ve dram yüklü bu kitap Hollywood yapımı ABD propaganda filmleri gibi ABD'yi aklamış. Bunu destekleyen ergümanlardan biri de kitapta biri büyük olmak üzere 4 defa "Coca Cola" yazılarak reklamı yapılmış olması, ben yazar olsaydım bu kadar afkan sevdalısı "baba" ya coca cola değil afkan içeceklerinden birini içirir ve onun adını kullanırdım en azından coca cola değil "kola" diyip geçerdim. 4 defa yazılması bilinçli bir propaganda olduğunu gösteriyor.
Velhassıl uzatmadan, bende bıraktığı izlenim "futbol sadece futbol değildir"
