Şiyar Fırat
@Raysiyar
Türk Dili edebiyatı öğretmeni
Lisans
Mersin
176 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Sonbahara girince düştü aklıma yine,
Hüzün kapladı içimi bu mevsim gelince,
Kapattım gözlerimi onsuz gelen günlere,
Bir düş görürüm belki daldım sonsuz geceye,
Şiyar Fırat,,,
Bahardaki uyanışı,
Gök kuşağındaki gülüşü, zarafetini gülün.
Muhteşem hazzını, bir bebeğin omzundaki gamzeden öpüşün.
Lâpa lâpa yağan karın sesini, köpük köpük aşkı,
Soluk soluğa çimler üstündeki sevişmeleri düşün.
Sonu ölümcül bir oyun da olsa,
Yaşamak... Harikulâde, masmavi bir düştür.
Öyle mi ya ölüm, öyle mi ya ölüm?
Tahsin Özmen
KADIN;
Cinsiyeti ağır basan için şehvet,
Haysiyeti ağır basan için nimettir.
Egosuna köle olan için kul,
Vicdanı hür olan için okuldur.
Sadece senede bir gün kutlanmak için değil, birlikte mutlu olunmak için var olsun..
DünyaKadınlarGünü kutlu olsun.
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitap okudu
240 syf.
·
Puan vermedi
·
24 saatte okudu
Bazen sırf inanmadığımız için bir yoldan vazgeçeriz. Bu çok kolaydır. O zaman yapmamız gereken tek şey, o yolun bizim için doğru yol olmadığını kanıtlamaktır. Ama bir şeyler olmaya başlayıp da yol kendisini bize gösterince, devam etmekten korkarız.
Ölümden korkuyorum, ama hayatımı boşa harcamaktan daha çok korkuyorum. Aşktan korkuyorum, çünkü aşk bizim kavrama gücümüzün dışındaki şeyleri içeriyor. Müthiş bir parıltı saçıyor, ama aynı zamanda yaydığı gölge beni korkutuyor.
İnsan aşıkken her şeyi öğrenmek, daha önce aklından geçirmeye cesaret edemediklerini düşünmek gücüne sahip olabilirdi, çünkü aşk bütün gizemleri kavramanın anahtarıydı.
Evrendeki her şeyin bir canı vardır, işte her zaman o hayatla bağ kurman gerekir. O zaman dünya senin için bambaşka bir anlam taşımaya başlar.
Yalnızlığın insanlara özellikle de yaşlandıkça nasıl zarar verdiğini bilirdi. Artık yalnızlıkla daha fazla savaşamadıkları ve sonunda yalnızlığa düşkün oldukları için yaşam sevincini, yaşamanın canlılığını, parıltısını yitirmiş insanlar tanımıştı. Bunların çoğu, dünyanın onursuz, şerefsiz bir yer olduğuna inanan, akşamlarını ve gecelerini başkalarının yaptığı yanlışları konuşarak geçiren kişilerdi. Bunlar, yalnızlık yüzünden kendilerini dünyanın yargıçları gibi gören, hükümlerini de kendilerine kulak verenlere iletmek için dünyanın dört yanına saçan kişilerdi.
Yolunu bulduğun zaman korkmamalısın. Hata yapacak kadar cesur olmalısın. Hayal kırıklığı, yenilgi ve umutsuzluk, Tanrı' nın bize yol gösterme araçlarıdır.
Yaşamının en önemli alanı olan aşkta bile, birine bağlanmayı, kendini sevgiye adamayı becerememişti. Aşktaki ilk hayal kırıklığından sonra hiçbir zaman kendini tamamen vermemişti. Acı çekmekten, kaybetmekten, ayrılmaktan korkuyordu. Oysa bunlar aşk yolunda karşılaşılması kaçınılmaz olan şeylerdi ve bunu önlemenin tek çözümü o yola hiç girmemeye karar vermekti. Acı çekmemek için aşkı reddetmek gerekiyordu. Bu da hayattaki kötülükleri görmemek için kendi gözlerini çıkarmak gibi bir şeydi.