Rıdvan
@Ridvaan
Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;
Oku, zîrâ onu yazdım, iki söz yazdımsa.
Selçuk Üniversitesi
İstanbul
233 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Benim gibi adamlar için, yani aşkı ve acıyı, mutluluk ve sefaleti eninde sonunda ezeli bir yalnızlığın bahanesi haline getiren benim gibi keder erbabı için hayatta ne büyük sevinçler olur ne de büyük üzüntüler.
Sayfa 266Kitabı okudu
Bir kitap okudu
160 syf.
10/10 puan verdi
·
21 saatte okudu
Her şeyi, her şeyi, bilhassa ruhumu bulunamayacak yerlere saklamalı…
Sayfa 160Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat, her şeysen habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum olduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen kabahat senin değil… Bana hakikaten yaşamak imkanı verdiğin birkaç ay için teşekkür ederim.
Sayfa 159Kitabı okudu
Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde “Bu öyle olmayabilirdi.” düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.
Sayfa 149Kitabı okudu
Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Sayfa 148 - Raif beyKitabı okudu
Unutma, unutma ki, o sana daha yakındı… Buna rağmen böyle yaptı.
Sayfa 147 - Raif beyKitabı okudu
Var zannedilen şey bir anda yok olur.
Sayfa 147 - Raif BeyKitabı okudu
Bir insan bir insana herhalde yeterdi. Fakat o da olmayınca? Her şeyin bir hayal, aldatıcı bir rüya, tam bir vehim olduğu meydana çıkınca ne yapılabilirdi? Bu sefer inanmak ve ümit etmek kabiliyetini ben kaybetmiştim.
Sayfa 147 - Raif BeyKitabı okudu
Ona ne kadar muhtaç olduğumu şimdi anlıyordum. Ben hayatta yalnız başına yürüyebilecek bir insan değildim. Daima onun gibi bir desteğe muhtaçtım. Bunlardan mahrum olarak yaşamam mümkün olamazdı. Buna rağmen yaşadım. Ama işte netice meydanda… Eğer buna yaşamak demek caizse, yaşadım…
Sayfa 146 - Raif BeyKitabı okudu
Onunla tanışmadan evveli boş, gayesiz, maksatsız günler, eskisinden çok daha ıstırap verici bir halde, yeniden başlamıştı. Arada bir fark vardı: Hayatın bundan ibaret olduğunu zannettiren bilgisizliğimin yerini şimdi, dünyada başka türlü de yaşanabileceğini bir kere öğrenmiş olmanın azabı tutuyordu.
Sayfa 146 - Raif beyKitabı okudu
Onunla beraber dolaştığımız sokaklardan geçerken tuhaf oluyordum.
Sayfa 141Kitabı okudu
Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırırsan gelirim… Nereye çağırırsan gelirim.
Sayfa 140Kitabı okudu
Önüne geçmek mümkün olmayan işlerde telaş ve heyecan göstermek çocukluktur.
Sayfa 139 - MariaKitabı okudu
Ve bir gün her şey bitti. O kadar basit, o kadar kati bir şekilde bitti ki, ilk anda işin azametini anlamak benim için mümkün olmadı. Yalnız biraz şaşırdım, bir hayli üzüldüm; fakat bu hadisenin hayatım üzerinde bu kadar büyük, bu kadar değişmez bir tesiri olacağını asla düşünmedim.
Sayfa 136 - Raif BeyKitabı okudu
Seni seviyorum… Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
Sayfa 136 - MariaKitabı okudu