Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Rodya Raskolnikov

Rodya Raskolnikov
@RodyaRaskolnikovRR
Kendi yazdığım şiirleri paylaşıyorum Okuyup beğendiyseniz devamı için takipte kalabilirsiniz
Yazar
Tıp
2 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Lanetli Kuşak
Çekilmiş beyaz bir perde Örtüsüne kirli dünyanın Çıkışı yok sanki Bu gördüğüm kötü rüyanın Sorgula içinden geçen hisleri Bastır mezara gömdüğün nefretleri Kaldır kafanı gökyüzü boğuk
Reklam
Çelişki
Efkarlı denizlerde dolaşır ruhum O sulardan çıkamadı bi türlü Oysa ki denizleri sevmezdi bedenim Ama merak etmişti budur nedenim Sözler sahte fakat şaşırmak mümkün değil Artık insanlar, duygular bile sahte Nedendir bilinmez ama
Okuanusun Gözyaşları
Betonlara bağlanmış yaşamların Yarınlara kalmış akşamların Gökyüzüne dokunamayanların Ahlarıyla yaşıyorum Soğuk yönlerin sakin temsilcisi Kuzey mevsimin tesirlisi Kafanı omuzuma koyup ağladın ya

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Damarlarımda Gece
Sürekli tutmaya çalışıyorum Düşen efkarlarımı Topluyorum kule yaparcasına Dünyalarımı Uykulu gözler ve İçimde kalmış kelimelerle Büyütüp yetiştirdiğim insanlığım
Parmaklık
Ölü kadının sandığının yanında Dikenli yıldızların derin umrunda Titreyişlerin başladığı parkede Tanrı beni farkeder Kaç iftiraya kapadım kulağımı Kaç soğukluğa örttüm bedenimi Bilmek istememek artık olanları
Reklam
Ölüm Sildi Gökkuşağını
Nasıl da devriliyor koca yıllar Geçiliyor geçilmez dediğin yollar Yıllarla karışık yürüdüğün yollarda Bugün yine yürüyorum Hiçbirşey değişmemiş Sadece ben değişmişim En çok gitmek istediğim yerler önemini yitirdi
Siyah renkler
Yer değiştirmelere özlemli kader Bugün, hazırlıklar tamamlanırken Çiçekler kalkmamak üzere inerken toprağa Vaktim bile olmadı, korkmaya İçimdeki acıyı nedensizlikle vururken Bu boş sınıf camlarına yaslanırken Çam ağaçları gelir aklıma
Vedalar hep zordur
Gitmek gerekiyor Soğuk bir camın yanında da olsan Bir istasyonun ortasında da Ya da bir savaşın ortasında Gitmek zor olmuştur hep Gitmek giden için mi kötüdür? Yoksa kalan için mi?
saat kaç?
Kabuslarına uyanan bir insan Uykusuzluğu bağlamış gözlerine Düşüncelerinin konuştuğu yerde Sırra çekilmiş siyah bir perde Gökyüzüne yapışan yıldızlar Kanıma karışan nefret Nefes aldıkça yaşlanmak
Yeni şiirler için takip etmeyi unutmayın
Ölümlere Çiçek Atın Ölümün yaşı yok, karanlıklara gömüldük Bir çığlık oldu bastırışlar Mezarların başında uçar oldu kuşlar Hafızamdan silinmedi on dakikalık bakışlar Gökyüzü bulandı, siyahtı galiba
Reklam
Utanç ve Mahçubiyet Dakikalar küçülüyor yine Vakit sandığımdan da geç Seçenek değil sorun Ya hep ya hiç, birini seç Utanç ve mahçubiyet dans etti o gece
Yılanların Yalanları Yerimden kıpırdayamadığımı hissediyorum Kafam uyuşuk, gözlerim dalgın Ne yapmaya çalışıyorsam orada değilim Mutsuzluk bir salgın Ne için yaşıyorum, bilmiyorum
Gölgeler Dikkat kesilmiş gözleri açık canavarlar Acılara tutunarak yaşayanlar hisseder, görmez Aslında ellerinde dünyanın bulunduğunu Yağmurun tatlı olduğunu bilmez,gökkuşağın burukluğunu Güzel manzaralar hatırlarda kalan Ve birkaç hıçkırıktan dökülen gözyaşı Böyle günlerden yokluktur üstünde kalan Düşünürsün, kim bu kaderi ellerinden