“Yaşamımdaki eylemleri sizin kanılarınıza göre şekillendirmemek kadar azimli olduğum bir konu daha yoktur.”
Ben ölüme ve komedyaya aynı yüz ifadesiyle bakacağım. Ben zorluklara, ne kadar büyük olurlarsa olsun, bedenimi cesaretle güçlü kılarak katlanacağım. Ben zenginliği, ona sahip olayım ya da olmayayım, aynı şekilde küçümseyeceğim, zenginlik başka bir yerdeyse üzülmeyeceğim, yanımda parıldarsa şımarmayacağım. Ben talihe, onun gelmesine ya da gitmesine aldırış etmeyeceğim. Ben tüm toprakları bana aitmiş, kendi topraklarımı da herkese aitmiş gibi göreceğim. Ben diğer insanlar için doğduğumu bilecek ve bu nedenle nesnelerin doğasına şükran duyarak yaşayacağım, zira doğa benim çıkarlarıma bundan daha iyi hizmet edebilir miydi?
Seçkin bir eyleminden ötürü yücelmiş insanları duyduğunuzda, yabancılarla karşılaşınca havlayan köpekler gibi havlıyorsunuz, zira kimsenin iyi görünmemesinin sizin için yararlı olduğunu düşünüyorsunuz, başkasının erdemi sizin tüm kusurlarınızı ayıplama anlamını taşıyor.
Okur Takip Önerileri
İnsan hazza üstün geldiği gün, acıya da üstün gelecektir. Ancak bir insan, en sağı solu belli olmayan ve kendini kontrol edemeyen efendilere, yani hazlara ve acılara köle olduğunda bu köleliğin ne kadar da kötü ve tehlikeli olduğunu görüyorsun.
O halde kendi doğasıyla uyumlu olan ve başka hiçbir yolla elde edilemeyen yaşam mutludur: Öncelikle zihnimiz sağlıklı olmalı ve kendi sağlığını kalıcı bir şekilde elde etmiş olmalı, sonra cesur ve dinç olmalı, dahası en güzel şekilde sabreden, farklı dönemlere ayak uyduran, kendi bedenine ve onu ilgilendiren her şeye dikkat eden ama bunun için dertlenmeyen, yaşamı meydana getiren hiçbir şeye ilgisiz kalmayan ama hayranlık da duymayan, talihin armağanlarından faydalanıp onların kölesi olmayan bir karakterde olmalı.
Düşman kalesinin gücü görünüşünden belli olur. “Baharda dağlardaki dumanlı sis, yağmur sonrasında açan hava” sözünde olduğu gibi, net görülen şeyler zayıftır.
Pişmanlık kadar sıkıntılı bir şey yoktur. Hepimiz pişmanlık yaşamamaya çalışırız. Ancak, mutluluktan havalara uçtuğumuz anlarda dikkatsizleşerek, çoğunlukla önümüzü görmeden ilerleriz ve sonra da pişman oluruz. Dikkatimizi sürekli kılarak, mutlu anlarımızda sakin olmalıyız.
Paniğe kapılarak söz söyleme, görgü kuralları yerine gelsin diye boyun eğme.
Anın gerçekliğini kavramak gerekir.
Başkalarının gücüne başvurmaksızın, kendi gücüne güvenerek önceye ve sonraya bakmakla ve o anki ruh halini dikkate almakla, büyük yol insanın ayaklarının ucunda belirir.
Savaş gereçleri ve takıların gösterişli olması kişiyi hafif gösterir, insanların ona güçsüzmüş gibi davranmasına neden olur.