"Yusuf’u çıkarıyorum derin bir kuyudan
Korkularımı, yalnızlığımı buluyorum, sonra seni
Günlerden geçiyorum telaşlı sokaklardan
Utangaç sabahlara varıyorum gözlerinde
Çünkü iptiladır seni koşulsuz sevmek
Beklemek mi hüner yoksa
böyle sensizliğe mi yürümek?"
Mavi Yeşil Dergisi 2020 Eylül - Ekim 125. Sayı / syf. 23
Adalet doğuda hep var olanı korumak olmuştur.
Sadece yaşamda kalmaya razı olan halklar var olanın var olduğu gibi devam etmesini adalet sanan halklardır.
21. yy 'da 1500 yıllık toplumsal kavrayış kalıplarının hiçbirini esnetmeyi bile beceremiyoruz. Bunların aynı kalmasını makbul sayıyoruz.