Çevresinde her şey uykuya ve karanlığa gömülmüştü. Başını ellerinin içine almış, ne karanlığı fark ediyor, ne de saatin seslerini duyuyordu. Zihni belirsiz, garip düşüncelerin kargaşalığı içinde kaybolmuştu. Düşünceleri gökte, birbirine bağlanmadan, başıboş dolaşan bulutlar gibiydi. Hiçbirine hakim olamıyordu. Kalbi ölmüş;bir an için hayatının akışı durmuştu. Eski düzeni bulabilmesi, yeniden yaşayabilmesi içiz zaman gerekti.