Rumeyss
@Ruuumeys
Diş hekimliği
5 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sevgi
Çok kırgınım iliklerime kadar ,
Zerre zerreyimm
Sevgi bir emekti
hemde ilmek ilmek .
Emeklerimin karşılığını almadan emekli oldum ben .
Kaldım alnımın teriyle yıkık dökük halde her seferinde .
Yaşımda geçti ömrümde,
ama
Onlar geçmediler kırmaktan
bense bedavaya sevmekten ...
Bir kitabı okumaya başladı
Her kırıldığımda buraya geldim ne kadar çok kırılmışım böyle
Bu dünyada böyle işte birileri kırar
Birileride yaralarını sessizce bağırır sessizlikten bile çekinerek gizli gizli🙃
Okur Takip Önerileri
Beni bir susmanın içine gömün
İçimdekileri duymayacağım bir yere
O tuz basılmış yaralarımı da,
Beni bir yalnızlığın içine gömün
Bu yalnızlıkta ben bile olmayayım
Çok başbaşa kaldım kendim denen şeyle
Hep efkarlıydık
Beni bir yere gömün şöyle gözüm görmesin hiç kimseyi en çokta kendimi
Beni bir yere gömün aklım dışında kimse başımda olmasın
O duygu dediğimiz şey bile
Hani böyle değerli bir şey herkeste olmayan şey
Beni bir karanlığın içine de gömün
Ben aydınlıkta yolumu bulamadım
Bari karanlıkta yaşamayı öğreneyim
Hiç bir ışık hiç bir umut beni yanıltmasın yolumda
Öylece karanlığımda yürüyeyim hiç aydınlığın olduğunu bilmeden hiç umut etmeden bir a^m a^ gibi
Biz hoş olduğu için şiir okuyup yazmıyoruz.
İnsanoğlunun bir ferdi olduğumuz için şiir okuyup yazıyoruz.
Çünkü insan ırkının içinde çoşkular vardır.
Tıp ,hukuk,ticaret,mühendislik yaşamak için gerekli asil birer meslektir çocuklar!
Ama şiir,güzellik,aşk ,sevgi biz bunlar için hayattayız.
Ölü Ozanlar Derneği
Bugünde kusursuzca hüznümü gülüşlerimin arkasına sakladım
kusursuzdum gerçekten.
bu bir saklambaç oyunu gibiydi
çünkü bu gülüşlerin ardındaki hüzünlü de bir çocuktu
Bir bıçak keskisi gibiydi bu
İçimdeki o dünyayı bile değiştirecek çoçuğu aldılar
artık yetişkinsin dediler ama ben yetişemedim ne çoçukluğuma ne de...
Yaşasın o zaman beni hep çoçukluğumda bıraktınığınız için
ne yaşlar geçecek ne ömürler
Ama ben hep çoçuk kalacağım
Belki hatırlayabilsem bebekliğimde bile
Yaşasın size o zaman ben hep en masum halimle kalacağım sizin olmadığınız masumiyetlikte
İşte gece oldu
Kaldım böyle
Yaşamaktan çoktan geçmişim
Yaşamak bedenden ibaret değil.
kanamamaya bakıyorum artık ben
Bir kuple şarkım benle bu gece
Sesi çıkmaz onun içimde çalar acı acı
Onun sesi çıkarsa yalnızlığım da kaçar
Böyle mutluyuz işte
Ben benleyim bu gece da ne olsun
İçim içimden geçmiş daha ne olsun
Biz kimseli olamayız
Bu yüzden bu kadar ruhumuz büyüdü
Ben olduğumuz vakitlerimiz uzadı
Zaman bize yetişemedi
Her neyse gözüm yaşamakta kaldı diyeceğim bu
Bel bağlamışım ipsiz sapsız bir hayale
Umut gelip gitmiş arada bana
Bazen imkansız demişim bazen ya olursa
Ben artık hayalimin gerçeğim olmasını istiyorum
Ya da gitsin benden bu şey bir illetse
Giderse ne yaparım hiç bilmiyorum
Heralde bir enkaz olurum
Evet evet kesin bir enkaz...
Bugün sen çok gençsin, yavrum
Hayat ümit, neşe dolu
Mutlu günler vadediyor
Sana yıllar ömür boyu
Ne yalnızlık ne de yalan
Üzmesin seni
Doğarken ağladı insan
Bu son olsun, bu son
Doğarken ağladı insan
Bu son olsun, bu son
Cem karaca
Beni incitmeyin çünkü ben yaşamaya mecburum
Çünkü ben çareyi ne bir şarap kadehinde
Ne de bir ilaç kutusunda bulabilirim
Çünkü ben insanların anılarında zamanı geldiğinde unutulacak bir yaraya dönüşmek istemem
Ben yaşamaya mecburum çünkü
Sırtımda koca bir yük var ben varım yani
Yaşamaya mecburum yani
bir sevgi var beni ayakta tutan benimde ayak tutmam gereken
Bir neşe var çünkü içimde gülümsemek isterim hep yaşamam gerek
Beni incitmeyin diyorum ruhum hassas benim diyorum
Yani diyorumki beni incitmeyin sığınacak limanım yok yani
ne bir çatı katım var
ne de ruhumu dinlendirecek bir limanım işte
ama yaşama ya da öyle mecburum