Üç nokta
@Sadece_bir_yolcu
Bütün kâinatı halk eden zatın malı, fiili, eseriyim
19 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ayrılığın üzerinden biraz zaman geçtikten sonra tekrar karşı karşıyaydık. 10 saniye sürmedi onunla tekrar sıcacık hissetmem. Hiç onca şey yaşanmamış, zamanlar geçmemiş gibiydi.
Birkaç cümle içinde "Canım", "Hayatım" gibi hitaplar kullanmışım. Düşünmeden, doğal akışında sıkışmıştır cümlenin içine. Ben fark bile etmezken O duraksadı.
-Ne diyorsun ya! Ben senin hiçbir şeyin değilim!
Şaşırdım tepkisine çünkü onun sevgisinin üstüne ya da yerine hiçbir şey koymamıştım ben. Ayrılık da sevdaya dahil değil miydi hem? Ben sadece üstüne kullanılmayan bir çarşaf örtmüştüm tozlanmasın diye. Sonra kapıyı kapattım. Soğuk geçmesin, bu oda kullanılmayacak. Hem çoluk çocuk gelip ortalığı dağıtmasın demiştim içimden.
Zamanla çarşafın altındaki koltuk yok olur mu?
Okur Takip Önerileri
İlahi ente maksudi ve rızake matlubi (Allahım benim maksudum sensin ve kazanmak istediğim şey senin rızandır)
Zamanla azalması gereken, beklenen acıların artarak devam etmesi nedendir? Yoksa zaman her şeyin ilacı değil miymiş?
Pencerem seni gösterir , öfkem sana yönelir , hasedim seni yok etmek ister , misillemem sana zarar vermeye çalışır. Oysaki senin bende açtığın yaradaki ben'in izlerini görmek kendime nasıl da bir ayna olurdu? Derdim seninledir. Senin yaptığın ya da yapmadığın bir şeyin etrafında dolanır dururum. Bakışım sadece sendedir, merkezimi sana emanet etmişimdir. Senin yüzünde kendimi tanımak, sana açtığım pencerede kendimi görmek ve senin cümlelerinde kendi kelimelerimi aramak kendimle bir karşılaşma olmaz mıydı? O pencerede senin yanında kendimi de gördüğümde, merkezime tekrar kendimi alabilirim. Sana yönelen tüm o duygularda kendimi bulabilir ve daha korunaklı kalabilirim. O zaman hiddetim yumuşar çünkü senle birlikte kendimi de yok etmek istemem. Dehşetim azalır çünkü kendimi tanıdığım yerde seni de tanıyabilirim. Beni dehşete sürükleyen belirsiz siluetin netleşmeye başlar. Sen de benim gibi yetersizlikleri olan birisi olursun. Artık nefret etmeye gerek kalmadan veya hiddetin gölgesine ihtiyaç duymadan, seni ötekileştirmediğim bir yerden sükunetle çevrende dönüp durmak zorunda olmadığım bir ana gelirim. Artık pencerem beni delip geçip tek seni yansıtmıyordur.
Arada acı gelip O'nu hatırlatıyor. Acı sonrası hatırlayıp kendimi kapısında bulunca bir yanım utanç içinde "Üzgünüm, bunun üzerine geldiğim için"... Bir yanım ise çocuk gibi şen "Elhamdülillah bir şekilde kapındayım ve beni buraya getirdin. Unutmuş, uzaklaşmıştım belki. Ama döndürdün"..
İkimizin ruhunun kırıkları bizi birbirimize çeken şeymiş
Ne için çalışmak gerek?
Şüphesiz bu cennetteki nimetlere ulaşmak büyük başarıdır. Çalışanlar böylesi için çalışsınlar!
Saffat 60-61
Düşün, ihtiyarladıkça çocuk gibi zayıflayan insan!
Kime uzun ömür verirsek onu yaradılış itibariyle tersine çeviririz (gücünü azaltırız). Hala düşünmeyecekler mi?
Yasin 68
Herşeye ivme katabilen ama aynı zamanda duyguyu ince ince taşıyan bir parça
music.youtube.com/watch?v=2MHsDNV...