Ahmed Arif şöyle seslenmişti Leylasina bir mektubunda :
"Ve biz , milyarlarca aşkın, yalanın, alçaklığın; kapıları ,kapakları ,kuş uçmaz uzaklıkları ve ayrılıklariyla, kahrolası yasaklarıyla, bu acayip kaos karanlığında, biz ikimiz !
İki müthiş hasret ,iki parça can"
Ve sesleniş devam eder ; iki cihan tek bir can ,bitmez tükenmez hep ayrı bir figan, umuttur tek yoldaşımız olan ...