Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Bedirhan Mürşit

Bedirhan Mürşit
@Samsaninbaltasi
Yazılmış bir kaç parça satır...
Antrenör
Marmara üniversitesi spor bilimleri
Nisan 2024 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Öyle güzel bakılır mı, öyle güzel gülünür mü? sevgiyi güzel bakan gözlerde arayan adama. Anlatıp durma bana, inanmam nefret görmediğim yüzlerden aldığım negatif cevaplara. Kılım kıpırdar da ben adım atmam ötesine vazgeçmişliğin. Sormayı da sevmem ama öyle güzel konuşulur mu? Öyle güzel öyle tatlı anlatılır mı aşkı güzel bakan gözlerde bulmuş adama. İnan bana dinlemiyorum seni, dudakların hareket ediyor farkındayım ama ardındayım durmuş bir renk arıyorum onlara. Belki pembe ya da papatya kırmızısı. Merak ettiğimden soruyorum, öyle güzel bir de tel tel olgun saçlara böyle kötü davranılır mı? Bırak bana onları, hakkını saçlarına dair satır satır yazan bu adam versin. ... Bedirhan Mürşit
Reklam
Kalabalıklar korkutuyor beni. Beklenmeden dışa vurulmuş kahkahalar yükseliyor içsel konuşmalarımın ardında. Ola ki kaybdersem kendimi bir ağaç yahut bir meltem aradığım serinliğinde, vücudumun aşırı salgılanmış düşünceler damlıyor topraklarına. Doğusundan batısına insanoğluyum, kalabalıklar ürkütüyor beni. Ya kaybedersem seni bulamamışken kendimi. Anlatırken tekrar tekrar hayatımı, konuştukça dil dökerek, dert sahipliğine bir de kiracı ekleyerek. Bilmeden sağlıcakla kalmanın nimetini,atarak yere ve inançla basarak üstüne demek, kalabalıklar yıpratıyor beni.Kaybettim kendimi, buldum özümü. Mide bulandırıcı bir çirkinlik güldüren kalabalıkları, aşırılığı saklanmış huzursuzluklar da teftiş eden salaş, savaş, içtenlikle yavaş günlerin memnuniyetsiz kiracısı... Bedirhan Mürşit
Günün birinde kaybettiğim mutluluğun, karışıklık sandığım düşüncelerin dini inançlarıma bağlı şekilde 170 cm kazılmış yere üstüme avuç avuç toprak olarak döküleceğini sadece sen değil kitap dahi bilemez.Sırf çabalamadığım düşünülmesin diye ağaç dibine ektiğim çekirdeklerin suya ihtiyaç olmadan yeşerdiğini toprak kendi de bilebilir. Anlatılanların doğruluğunu, nasibini nasihatlerden almamışların kadere bağlılığını. Sırası geldiğinde elleriyle yaş aldığını görebilmesi, fark edebilmenin de bilinirliğini bir orta yaş sendromuyla kolaylıkla anlatabilir. Dönüşü olmayan duyguların, şüpheden başka sebebiyet vermeyen cümlelerin içersinde,cepsiz beyaz bir elbise ile ellerim göğsüme bitişik, ateşle ancak inancım diri şekilde ve suya hasret tohumlarla. Elveda darkness... Bedirhan Mürşit

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben istemiyorum ki sen bana yaşattığını yaşa. Onun için bile hayatında biri olması lazım. Hem yaşarsan eğer çok sevmek zorunda kalırsın. Gözün kör olur kalbin adıyla atar. Bir de adı olacak yani isimsiz olmaz ki, gülme işte gülüyorsun biliyorum. Ben istemiyorum ki sen başkasını sev ya da her hatırladığında gözlerin dolsun. Hep istenmeyen kişi ol. Dayanamazsın sen çeker gidemezsin malesef.Nasıl unuturum bir de bu var, ya doğrusunu söylerse!Yaşarsan kalırsın,öylece durur ne sağa ne sola adım atabilirsin. Ben istemiyorum ki sen ağla, o gözler gülünce sen sevince aşk ikimizle nitelik kazanıyor. Sevince dedim dedim ki anla, yaşama sen yaşarsan sevilmezsin kalırsın kalbi aklıyla birleşmiş bir zihinde. Ben istiyorum ki sen ben yaşasak yasallaşsak yaşadığımızı yaşattırsak... Bedirhan Mürşit
İnsan sevmeyiversin bağlanacak kadar. Sevdi mi kaybolur bütün sevilecek özellikleri. Kapanır kapıları açılmaz çaldıkları. Der gibi tanrı: koş ama şirk değil bil ama çok değil sev ama başkasını değil. Sorunsallaşır gibi gözünün önünden geçenler, hapsettiğin duygular ve firari sancılar. Galiba diye cümleye başlama duygusu bu , seni sevmeye severken acı çekmeye mahkum eden.İnsan sevmeyiversin duyguları kınına ,silahı duygulara denk getirecek kadar.Sevdi mi bulanıklaşır gördükleri , sandıkları sanarken tutsak kalışları. Yanlış bir cümleyle bitirme duygusudur bu, pişmanlığa ardından ak saçlı bir kabullenişe sürükleyen. Hem galiba hem seviyorum ama seni... Bedirhan Mürşit
Reklam
Bilmem hatırlar mı hatıralar hatırdan bir hatıra oluşunu, elinden geleni yapar gibi başlayıp sonrasında raporlu kayboluşunu, evvel zaman içinde aşık kalbur zaman içinde sana bela oluşumu. Bilmem hatırlar mı hatıralar hatırdan habersiz duruşunu,susuşunu, gülüşünü her seferinde bensiz kurduğun düşünü. Tükendi kafiyelerim de yazdım umursamazlığın karşısında yok oluşumu. Bilmem, hatıralar kalır mı hatırsız, duygusuz, sahipsiz sensiz, sebebi bilinmeyecek şekilde bensiz. Kalır aklım huzuru buldum sandığım anılarda da, kalbim damlasını vermez kanının vücuduma bir nisan akşamında oturmuşken hissiz. Hatırdan hatıraya dönmüşken dolu dolu geçen zaman dilimleri, bilirim bir sen bir de kırk yıl kalır geri... Bedirhan Mürşit