Bir kitap okudu
256 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
“Karşındaki kim olursa olsun, ne olursa olsun, konuşmamaktansa konuşmak daha iyi olur. Ben de, kamyonumu sürerken sık sık motorla konuşurum. Dikkatle kulak verince söylediği birçok şeyi anlayabiliyorum.”
Okur Takip Önerileri
Çocuksu tavrında karşısındakine huzur veren bir şey vardı.
Gözlerini kapatman, hiçbir şeyi değiştirmez. Gözlerini kapattın diye, hiçbir şey silinip gitmez. Bu bir yana, gözlerini bir sonraki açışında her şey daha da kötüleşir. Biz işte böyle bir dünyada yaşıyoruz, Nakata. Adam gibi gözlerini aç! Göz kapamak, korkakların işidir. Gerçeklere göz yummak çok alçakçadır. Sen gözlerini kapatıp kulaklarını tıkasan bile zaman akmaya devam eder. Emin adımlarla.
Dünyada bu kadar boş yer olduğu halde, var olabileceğin, sana fazlasıyla yetecek ufacık bir yer bile bulamazsın. Sesleri aradığında, karşına çıkan sessizlik olur. Sessizliği arzuladığında ise durmak bilmeyen kehanet başlar. O ses, zamanı geldikçe, senin kafanın içindeki gizli düğmesine basar.
Anılar insanın vücudunu içten içe ısıtan şeylerdir. Fakat aynı zamanda lime lime de edebilirler.
Neden birini çok sevmek, aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki? Yani eğer öyleyse, birini çok sevmenin ne anlamı var ki?
Farklı insanları severim. Şu alemde, yüzlerindeki sıradanlığı bozmamaya çalışarak, düzenli bir hayat yaşıyor gibi görünenler daha güvenilmez olur çünkü.
Fizikötesi gibi görünen dünya, aslında bizim yüreğimizde taşıdığımız karanlıktan başka bir şey değildir.
Dünyanın nasıl işlediğini ezberden öğrenemez miydi insan? Hiçbir kılavuz, hiçbir sığınak yok muydu, Her şey bir mucize bir kulenin tepesinden boşluğa atlamak mıydı?
Sayfa 185Kitabı okudu
Bir kitabı yarım bıraktı
