İntiharı düşünen bir insan için en kötü şey kendisini öldürmesi değil, bunu düşünüp yapmamasıdır. İntihar düşüncesine yol açan manevi çöküntü kadar aşağılık bir şey yoktur. Sorumluluk, vicdan, irade gelişigüzel yüzüp durur bu ölü denizde, sulara gömülse bile rastgele bir akıntıyla yeniden ortaya çıkar.
İnsanın çocukluğu, derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter.
Uğraşmak her gün biraz daha boş ve anlamsızmış gibi geliyor bana.
Okur Takip Önerileri
Geleceğin resmini görmek istiyorsan, insan yüzüne basmış bir postal getir gözlerinin önüne, sonsuza dek.
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
Bir kitap okudu
352 syf.
·
Puan vermedi
Hiçbir yararı olmayacağını bile bile insan kalmanın çok önemli olduğunu düşünüyorsan, onları yendin demektir.
Bir kitap okudu
126 syf.
·
Puan vermedi
Huzurunu bozduğu o güzel, sevimli varlıkla yaşadığı kederli ilişkinin sonsuz tekdüzeliği içinde, hiçbir amacı, umudu olmadan kendi kendini yiyip bitiriyordu.
İnsanı mutlu eden şey, onun felaketinin de mi kaynağı olmak zorunda?
İnsan öyle yaratılmıştır ki, en inanılmayacak şeylere bile kanabilir; ama kafasına bir şey yerleştiyse, onu söküp atmak isteyenin vay haline!
Şu dünyada insanın başka birini anlaması ne kadar zordur.
Sözünü kesmek üzereydim, çünkü hiçbir delil beni, bütün içtenliğimle konuşurken, bir kimsenin anlamsız klişelerle karşıma çıkmasından daha fazla çileden çıkaramazdı.
Hayatım durma noktasına geldi. Nefes alamıyordum, yiyemiyordum, uyuyamıyordum. Fakat tabii yaşamaya devam etmek için bunları yapmak zorundaydım. Yine de içimde hayata dair hiçbir istek yoktu. Çünkü tatmin etmeyi mantıklı bulduğum hiçbir isteğim kalmamıştı.
Tüm deliler gibi, ben hariç herkesin deli olduğunu düşünüyordum.