"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"Peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
"İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan."
terki bela zehri güzel teni deli
oklarla ve hızlanarak vurulmuşuz
olmuşlara olanlara
bizim tarafımızdan raylardan
ve balkonlardan intihar süsleri toplayarak ev içlerine
o kadar güzel buz tutmuş kalbin
çıldırırsın
o kadar güzel
Alışmaya başlıyorum artık
İçimdeki her şeyin yeni yerine
Bir koltuğun yüzünü değiştirir gibi
Yerlerini değiştiriyorum akışkanlıklarımın
Tutunduklarımı bırakmak ne tuhafmış ve ne müthiş
Soyulmuş değil, soyunmuşum bu kez
Bile isteye…
Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca, tortuları kalıyor elimizde. Hislerin ölüleri gibi duruyor sözler, asılı bir yerlerde. Büyüdüm ben de ve utandım tekil büyüdüğüme. Çekmecelere yazdım, dolap raflarına. Evlerim değişti, sevdiklerim, sevmediklerim; dile geldim dost sohbetlerinde. Yine yetmedi (..)
Kitapların amacı yaşamayı öğretmek değil, içimizde yaşama imkânını, yaşamın ilkesini bulmak. (...) Kitaplar gündelik yaşamın sıkıntısından kaçış değil, bir yaşamdan ötekine geçiş aracı olmalıdır.