Molla; ruhum yorgun düşüyor habilin bahçesine
yedi kıtlığın ardından, yedi kıtlık daha yaşıyorum
bizden habersiz ulufe olarak dağıtılıyor kör balıklar
ama biliyorsun, gökyüzünü kendine şahit tutan şehrin yalnızlığı
gitmiyor bir türlü aklımdan
ve şiire de dahil olsa gerek
falcı kadınların ellerimi görmesi
zaten yusuf sarayda ben kuyuda
Fatih çatma