Çok severek ve beğenerek okuduğum Sabahattin Ali romanı..Yazarın dili sade ve akıcıydı kitap hiçbir şekilde sıkmadı kitabın bitmesini hiç istemedim. Zaman zaman Yusuf karakterinin yalnızlığını hissettim, ruhsal bunalımlarını onunla beraber yaşadım. Yusuf'un naifliğini, saf kalbini, o cesur duruşunu, aşkını o kadar çok sevdim ki en sevdiğim kitap karakterlerinden biri oldu.Kitabı okurken Kübra ve annesinin Yusuf ile tekrardan karşılaşacağını düşünüyordum ve karşılaşmalarını istiyordum ama öyle olmadı. Bu yüzden biraz hayal kırıklığına uğradım. Şahinde karakterinden o kadar çok tiksindim, nefret ettim ki Şakir karakterinden bile bu kadar nefret etmemiştim. Muazzez nefret ve sevgi arasında kaldığım bir karakter. Başlardaki cesaretini, Yusuf'a olan aşkını, sadakatini sevmiştim sonlara doğru bu çizgisini bozup annesi gibi ruhunu paraya satmaya başlayarak hem Yusuf için hem de biz okurlar için kocaman bir hayal kırıklığı oldun Muazzez. Keşke bu kadar saf olmasaydın. Yer yer Muazzez'in çırpınışlarına, gittikçe bataklığa batmasına üzüldüm. Son olarak Yusuf sen bu dünyada hiçbir yere hiçbir işe ait olmamakta o kadar haklısın ki...
