Bilinmeyen Adanın Öyküsü

Saramago kendine has tarzıyla yine mesajını vermeyi başarmış. Kitaplarında yoğun bir anlatımla istediği duyguyu çok iyi yansıtan yazar, bu seferde insanın kendini arayışını ele alıyor. Kendinden çıkıp kendine bakmadıkça kendini bulamazsın. Yüzyıllardır aranan bu felsefi soruyu çok iyi somutlaştırmış. Aynı zamanda tasavvufta kamil insan olabilmeyi de anlatmayı başarmış. Gerçi amacı kamil insanı mı yoksa kendini gerçekleştiren insanı mı bulmak bu tartışılır. Hepimiz bir bilinmeyen adayız. Kendinizi bulmanız umuduyla.

Bugün biten ikinci kitap. İkisi de birbirinden güzel, anlamlı, hafızama her yönüyle kazınan eserler...
Bir adadan bahsedildiğini zannederek başladım okumaya, ancak anlatılan bir adamın öyküsüymüş meğer; yanılmışım.
Kralın kapısına gelip bir tekne isteyen, nedeni sorulunca da 'bilinmeyen ada' aradığını söyleyen ve denizcilikle alakası olmayan bir adamın öyküsünü okuyoruz bu kez. Bir temizlikçinin de katılmasıyla iki kişi oluveriyorlar. Adayı ararken, kendisini de aramaya başlıyor adam. Belki de baştan beri aradığı budur adamın.. Herkesin 'bilinmeyen ada' kalmadı demesine inat, kraldan kaptığı karavelayı hiç düşünmeden karar kapısından çıkıp kendisi ile bilinmeze giden temizlikçi kadın ile yaşanabilir bir yere çeviriyor adam. Artık tek başına olmadığını bilerek açılıyor denize ve aramaya başlıyor bilinmeyen adayı.
Yine bir ülke ismine, kişi ismine rastlamıyoruz ve yine virgüllerle bölünen diyaloglar okuyoruz ama yine bunu çok seviyoruz. Nasıl sevmeyelim böyle güzel yazılırsa bir kitap!
Okuyoruz, kapatıyoruz kapağını kitabın ama yine de düşünmeden edemiyoruz; acaba adayı buldular mı? Kadın ve adama ne oldu? Karar kapısından çıkmakla ne kazandı kadın ya da neyi kaybetti bilmeden? Bilinmeyen ada var mıydı gerçekten? Yoksa sadece gerçeklerden kaçmak için bir neden miydi bilinmeyen adayı aramak?
Beğenerek, bitmesin isteyerek okunmalı. Çünkü bunu hak ediyor bu güzel eser...

Yıl 1998..

Portekizli yazar Jose Saramago Nobel edebiyat ödülünü alır..

Yazarın en önemli özelliği eserlerinde nokta ve virgül dışında noktalama işareti kullanmadan kendine has bir anlatım tekniği bizlere sunması.
*
Bu eserdede aynı anlatım tarzını kullanmış.
Açıkcası pek etkilenmedim.

Anlatımı kısa ve basit.(Küçük Prens tarzında)

Bilinmeyen bir adadan ziyade keşfedilmemiş benliğimizin hikâyesi ana konumuz.

Keyifli okumalar...

Bu kadar kısa ve bir çırpıda okunan bir kitap nasıl bu kadar çok şey düşündürür? 'Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.' cümlesi nasıl da kendine getirir insanı. Bilinmeyen ada var mıdır meçhul ama bilinmeyen adanın aslında kendi benliğimiz olduğunu hissettim kitapta. Bilinmeyen adayı ararken kendi içimizde yeni keşifler yapıyor oluşumuz tesadüf değildir. 'Beğenmek sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek' diyor yazarımız ve nasıl da toplumsal sorunların ana damarına basıyor. Bu kısa ve düşündürücü kitapta buldum rüyanın en güzel tanımını. Okuyun diyorum ve rüyanın tanımıyla bitiriyorum.
-Rüya hünerli bir sihirbazdır, varlıkların boyutlarını ve birbirlerine olan uzaklıklarını değiştirir, yan yana uyuyan kişileri ayırır, birbirine uzak kişileri kavuşturur.

Bir nefeste bitirilebilecek yalın dili, akıcı üslubuyla güzel, masal tadında bir öykü.
Bu kısa kitabı kısaca yorumlamak gerekirse "Bilinmeyen ada"yı ararken yada herhangi bir şeyi ararken, hatta herhangi bir amaca ulaşmaya çalışırken yürüdüğümüz yol ve bu yolda keşfettiğimiz benliğimiz.
Tavsiye ederim, keyifli okumalar.

Bir José Saramago kitabı daha bitmiş bulunuyor. Körlük ve Görmek kitaplarında da olduğu gibi yazım ve anlatım ve dahi kurgusundan hiçbir şekilde taviz vermeden kısa fakat akıcı bir kitap.
Artık bilinmeyen adaların var olmadığı iddia edilse de kitabın baş karakteri bu konuda tavrı net ve ülkenin açgözlü kralından bunun için bir tekne almak için biraz uğraşması gerekiyordu. Aslında baş karakter bilinmeyen adanın varlığını arayan adam olsa da en etkin kişi temizlikçi kadındır benim görüşümce. Adama yoldaşlık ederek, tekneyi yolculuğa çıkmaya hazır kılarak ve de belli bir amacının dışına çıkmayan adamı ketum halinden daha nahif bir birey yaparak, bilinmeyen adayı kendi dünyaları olarak inşaa etmelerin de önemli rol oynamıştır.

Kurgu yine Saramago 'nun metaforik bir olaylar örgüsüne bağlanıyor aslında. Kralın tanrıyı temsil etmesi. Herkesin ona armağanlar vermesi yani ibadet etmesi ve kulların isteklerine direk cevap yerine araya aracıların girmesi sonucu kabulü ve bazı durumlarda kabul olmayışı, bilinmeyen adanın arayışında olan adamın ısrarcı tavrı ise kral ile bizzat görüşmesi dileğinde yani ibadetin de ısrarcı olmasına bağlıyorum.
Farklı ekzantrik bir kitap oldu benim için bu tarz bir konu beklemiyordum oysa ki.
İkili etkinlik sonucu okumaya karar verdiğimiz Okur İki Aşık arkadaşımın da sayesinde de böyle bir kitap okumuş oldum. Kendilerine teşekkürü bir borç bilirim. Ve keyifli okumalarımız olmasını dilerim.

Okur kalın.

José Saramago'nun okuduğum ilk kitabı oldu, bir çırpıda bitti ve böylece yazarla da tanıştım.Yarım saat kadar kısa bir sürede okunabilecek bir kitap. Ve içinde önemli olan yani not alınacak, altı çizilecek bolca cümle var.

Kitabın konusu aslında şöyle ;
Bir adam var. Bilinmeyen bir adam. Bir kral ve hizmetli kız. Adam bilinmeyen bir adaya gitmek istiyor.

Okumanızı tavsiye ederim :)
Kısa, öz ve çok şey anlatan bir kitaptı.








Kitaptan alıntı:

"Bilmiyor musun ki, Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin..."




_____________________________
Keyifli okumalar dilerim...
Kitapla kalın...
Sihirli günler /*

#hayatevesığar
#evdekal
#evdehayatvar
#kitapoku
#kitapcandır
#kitaptavsiyesi
#neokudum
#kitapokubizimle

Bilinmeyen Ada'yı keşfetmek için denize açılan bir adamın, kendini bulma yolculuğunu anlatan bu eseri bir çırpıda okudum.
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." cümlesi vurucuydu.
Bilinmeyen bir adayı keşfedebilmek adına içinde bulunduğumuz adayı terk etmeniz gerektiğini söylerken, kendimize dışarıdan bakmadıkça ne olduğumuzu göremeyeceğimiz anlatılmak isteniyordu.
Ana fikri sevmiş olsam da, çok fazla etkilendiğimi söyleyemeyeceğim bir okuma oldu.

Sanıyorum lise çağlarında okumam gereken bir kitaptı.
Kalıcı bir etki bırakmayan, sabun köpüğü gibi ruhumdan kolayca silinip giden bu kitap; sadelikten ziyade basit geldi bana.

Saramago ile yeni tanışanlara not:
Kendisi noktalama işaretlerinden sadece virgül ve noktayı kullanıyor. Diyaloglarda konuşmacının değiştiğini, cümle içindeki büyük harfle gösteriyor.

Jose Saramago’nun oldukça kısa ve çizimlerle zenginleştirilmiş, masal tadında eseri Bilinmeyen Adanın Öyküsü…Bilinmeyen bir adadan ziyade keşfedilmemiş benliğimizin hikâyesi desek daha doğru olur aslında.
Kitap, bilinmeyen adayı keşfetmek için okyanusa açılmaya dolayısıyla bir tekneye ihtiyacı olan denizcinin krala gitmesi; denizcinin kararlılığı ve kralın otoritesini sağlama çabası sonucu tekneyi elde etmesi ve bilinmeyen ada macerasına doğru yola koyulmasını konu edinmekte.
Kitabı okurken bilinmeyen adaya odaklanıyoruz. Ama kitabı bitirip üzerine düşününce, içinde bulunduğumuz kısır döngüyü kıramadığımızın bilincine varıyoruz. Mesela insan, hikayedeki kadının yaptığı gibi “kararlar kapısı”ndan geçerken yeni bir ada bulacağını düşünüyor çoğu zaman. Hikayedeki kadın gibi aslında saray temizlikçiliğinden, tekne temizlikçiliğine geçmiş olduğunu fark edemiyor. Alan ve kişiler değişiyor, yaptığımız eylemler ve yaşadıklarımız aynı kalıyor...
Bunların dışında, çeviri bir eser olmasına rağmen dil ve anlam katliamlarına rastlamadım. Öyküleyici, betimleyici ve yer yer de mizahi anlatım tarzı kullanılmış olup kahraman bakış açısıyla yazılmıştır. Dili oldukça yalın; üslubu akıcıdır. İçerisinde derin anlam içeren cümleler barındırır; "İşte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omuzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hala, geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikaye, homurdanıp dururuz." gibi. Velhasıl, herkese tavsiye ediyorum, okuyun siz :)

Jose Saramago hayranlığım Körlük eseriyle başladı diğerleriyle daha da pekişti bilinmeyen adanın öyküsü çok kısa bir eser olsa da tadı damağınızda kalıyor kitap yarısından fazlası hikayeyi tasvir eden resimlerden oluşuyor