Çok fazla inceleme yapan biri değilimdir. İnceleme yapmam için okuduğum kitaptan gerçekten çok etkilenmiş olmam lazım.Bu kitapta benim için öyle bir kitap oldu.Biraz konusundan bahsetmek gerekirse, karakterin adı yok.Büyük ihtimalle Halil Cibran'ın kendisi.Çünkü bunları yazabilmek için gerçekten yaşamış olmak lazım.Başka türlüsü mümkün değil.Kitabı karakterin ağzından okuyoruz. Şehrin biraz dışında, kalabalıktan uzak bir evde oturan yakın arkadaşının evine giden karakterimiz, babasının çocukluk arkadaşı olan Faris Karami ile tanışır. Çocukluk arkadaşını ve çocukluğunu hatırlatan bu adamı evine davet eder Faris Karami.Aradan biraz zaman geçtikten sonra Faris Karami'nin evine gittiğinde kızı Selma ile tanışır ve birbirlerine aşık olurlar.Bu onlar için hem bir başlangıç hem de bir sondur...
Olay örgüsü basit ama etkileyici ve vurucuydu.Duyguların ön planda olduğu bir kitaptı.Yavaş yavaş, sindire sindire okumak istedim. O kadar güzel anlatmış ki, yaşadıkları aşkı ve acıyı okurken hissettim. Ruhunu kalem olarak kullanmış yazarken, kelimelere ruhunu üfleyip can vermiş.Bunun dışında kadının toplumdaki yeri ve din adamlarının yozlaşması hakkındaki düşünceleri, çıkarımları hoşuma gitti. Diğer kitaplarında felsefi yönü ağır basarken bu kitapta edebi yönü ön plandaydı. Çok şiirsel ve akıcı bir anlatımı vardı.Yanlış hatırlamıyorsam şimdiye kadar bununla birlikte dört kitabını okudum ve çok rahatlıkla söyleyebilirim ki, okuduklarım arasındaki en iyi kitaptı.Çok etkilendim.Tavsiye ederim!
