Seval çakıl
@Seval_Casper
Sana ait olan seni bulur.
Felsefe Öğretmeni
Master
Düzce
17 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
“İnsan, karnı doyduğu zaman sorun çıkartan tek canlıdır.”
İnsanın avcı-toplayıcı dönemden ona miras kalan hayatta kalmak için sürekli yeni çözümler üretmek ve kaotik bir yaşamda yenilikçi yöntemler bulmak gibi özelliklerini bastırdık. Şehir hayatının düzeni seven, belirsizliğe tahammül edemeyen ve belirli bir davranış kalıbını herkese uygulamak isteyen yönünü ise neredeyse “insanın doğası” olarak kabul ettik. Diğerleriyle uyum içinde yaşama telaşıyla sürekli çalışıp başarmayı, kim olduğumuzun önüne koyduk. Fakat insan böyle bir canlı değildir. Zira insan, sınırlar içinde mutlu olmaya değil, sınırları aşmaya ve yenilikler keşfetmeye ayarlıdır.
İsrail'in Arap hava kuvvetlerini yok eden ve İsrail'in Sina Yarımadası, Gazze Şeridi, Batı Şeria ve Golan Tepeleri dâhil hızlı toprak kazanımlarına yol açan ilk saldırısı buydu. İsrail'in çatışmaya iyi hazırlandığını ve zaferinin varoluşsal bir tehlikenin sonucu değil, uzun süredir devam eden askeri planlama ve stratejik avantajın sonucu olduğu apaçıktı.
Okur Takip Önerileri
İngiliz hükümeti tarafından yayınlanan 1917 Balfour Deklarasyonu, Filistin'de "Yahudi halkı için bir ulusal yurt" kurulmasına destek sözü veriyordu.
O da iyidir
Yataklarımızda ölmek de iyidir
temiz bir yastıkta
ve arkadaşlarımızın arasında.
Bir kez olsun
ellerimiz göğsümüze kapanmış,
boş ve solgun,
çiziksiz, zincirsiz, bantsız
ve belgesiz ölmek iyidir.
Temiz bir ölümle ölmek iyidir,
gömleğimizde deliksiz
ve kaburgalarımızda delilsiz.
Yanağımızın altında kaldırım taşı değil, beyaz bir yastıkla,
ellerimiz sevdiklerimizin elleri arasında,
çaresiz doktorlar ve hemşireler etrafımızda,
arkamızda zarif bir vedadan başka hiçbir şey bırakmadan,
tarihe aldırmadan,
dünyayı öylece bırakarak,
bir gün bir başkası onu değiştirir diye umarak
ölmek iyidir.
Ruhumda bir uçurum açılıyor. Tanrının zamanının soğuk nefesi solgun yanağımı okşuyor. Zaman! Geçmiş! Ansızın herhangi bir şey-bir şarkı, tesadüfen burnuma gelen bir koku ruhumda anıların tıpasını çekiveriyor… bir vakitler olduğum, bir daha asla olmayacağım her şey! Benim olmuş, gelecekte asla olmayacak şeyler! Ve ölüler! Çocukluğumda beni onca sevmiş olan ölüler! Adlarını andıkça ruhum buz kesiyor; İnsan yüreklerinden sürüldüğümü, kendi gecemde yapayalnız kaldığımı, kapalı kapılarının dilsizliğinin karşısında, dilenci gibi ağladığımı hissediyorum.
Sayfa 197
Fakat günümüzün züppeleri ve eli kalem tutan haydutları bilsinler ki dünyanın büyük devrimleri hiçbir zaman kalemlerin bayrağı altında olmamıştır! Bu kalemlere her seferinde sadece devrimlerin kuramsal sebeplerini yazmak düşmüştür.
“ Ben onu anlıyordum. Yanlış yaptığında bile anlıyordum. Onu sevdiğim için anlayacak bir sebep buluyordum. O da öyle yapar sanmıştım…”
“Aniden olmadı, birikti. Yavaş yavaş doldu sonra taştı. Bugün yürüdüğüm üç beş adım yol yormadı beni, dün yürüdüğüm kilometrelerce yol nefesimi kesti. Doldum taşıyorum artık. Ve siz sadece bugün taştığımı görebiliyorsunuz.”