Sıdıka ERKOÇ
@Siderkoc
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Daima öğrenci biraz öğretmen.
Okur-Yazar
Öğretmen
Lisans
14 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Fakat Allah kahretsin insan anlatmak istiyor Albayım. Öyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.
-Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu Albayım?
+Yok.
-Peki Albayım.
Sayfa 259Kitabı okudu
Siz bilmezsiniz albayım: İnsanlık tek başına kollarımda can verdi. Yanında kimseler yoktu.
Sayfa 257Kitabı okudu
Nihayet insanlık da öldü. Haber aldığımıza göre, uzun zamandır amansız bir hastalıkla pençeleşen insanlık, dün hayata gözlerini yummuştur.
Sayfa 255Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Biletleri, daha satışa çıkmadan kapışıyorlar. Kendileriyle birlikte karılarına, çocuklarına, bütün sülalelerine mezar satın alıyorlar. Bu ne biçim anlayıştır? Sen her zaman kuyruğun arkasında kalıyorsun: Bir sinemaya gidemiyorsun, bir fincan kahve içemiyorsun, doğru dürüst ölemiyorsun.
Sayfa 218Kitabı okudu
Toplum içinde bir yer alabilmek için, her zaman tam kadro ile bulunmak gerekiyordu: Anne, baba, hatta kardeşler ve hatta minimum sayıda akrabalar(teyze, dayı, hala, amca, yeğenler vb). Sadece sahte bir amcayla(Selim amca) ve yasa dışı bir babayla kalmıştı.
Sayfa 204Kitabı okudu
“....Gerçek başkalarının bize uygulamaya çalıştığı tatsız bir ölçüdür.” “Birimi var mı Hikmet amca?” “Birimi insandır.”
Sayfa 109Kitabı okudu
Albay, omzuna dokundu. Hava kararıyordu. “Bir şey yapalım ki albayım, sonu gelmesin. Mesela bu parktan hiç çıkmayalım. Havuzkenarıdevamlıheykeli olalım mesela. Yerimizi beğenmesek de direnelim. Ve zina etmeyiz böylece; edenleri seyrederiz. Röntgenciler çağında yaşıyoruz çünkü.”
Sıdıka ERKOÇ tekrar paylaştı.
"Ama kimse uzun süreliğine benimle arkadaş kalmaz. Benimle ilgili bir şey olmalı bu. Herkes beni önce sever, şımartır ve sonra birdenbire buz gibi soğur ve uzaklaşır. Ben buna katlanamıyorum. Ah, çok kötü bir şey bu, bu soğuma, bu yabancılaşma, insan kendini itilmiş, dışlanmış hissediyor; dünyada bundan daha kötü bir şey olamaz; buna katlanamıyorum, katlanamıyorum. İnsan kahroluyor."
Sayfa 18
(Cadılar) Herkeslerin kulaklarına fısıldarlarmış:Senisevmiyorsevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı; senisevmiyorsevseydi sen o filmi anlatırken, ceketinin dışına çıkan gömlek yakasını düzeltmezdi; senisevmiyordusevseydilerin bütün çeşitlemelerini uygularlarmış.
Sayfa 92Kitabı okudu
Hikmet, kapının önünde durdu: Neden beni görünce gülüyor? İnsanlardaki zavallılığı, önce çocuklar seziyor galiba. Delileri de önce onlar kovalar. Eğilip yerden taş alan yüzlerce deli birden gördü kafasında; yüz milyonlarca çocuk on binlerce deliyi kovaladı.
Sayfa 35Kitabı okudu
Karım güzel değildi albayım. Ben de değildim. Fakat, nasıl anlatsam, ‘benim’ karımdı; canlı bir varlıktı. İnsan, evine bir biblo alınca bile kendini bir başka hisseder değil mi? Üstelik bu yumuşak biblo, konuşuyor: ‘kocacığım’ diye çevremde dönüp duruyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir yaşantıyı tam bitirmeli. Hiçbir iz kalmamalı ondan. Yeni yaşantılar için. Yeni yaşantılar için. Bunu önceden bilseydim, yaşantı milyoneri olmuştum.
Sayfa 65Kitabı okudu
