Sıla Mercan
@SilaMercan
Hemşire
Hacettepe Üniversitesi
Nereye atanırsak...
15 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kazârâ bir sapan taşı bir altın kâseye değse,
Ne taşın kıymeti artar, ne kıymetten düşer kâse
~Laedrî
"Bütün mutlu aileler birbirine benzer." diye başlamıştı Lev Tolstoy ve sonra ikinci cümleyi, yüreklere bir hançer saplar gibi söylemişti: "Her mutsuzluğun hikayesi ise kendine özgüdür."
Okur Takip Önerileri
İntikam ihtiyacı uzun süre yanabilecek bir ateşti. Hele aynaya atılan her bakış bu ihtiyacı güçlendiriyorsa.
... uykuya dalana kadar yanımda kalmasını istemiştim.
Ve birden, dünyada ikisinden başka hiç kimse yokmuş gibi, birbirlerine çarptılar. Dengelerini kaybettiler, sallandılar ve bir duvara yaslanıp orada kaldılar. Tek ve ayrılmaz bir varlık gibi birbirlerine sımsıkı tutunmuşlardı.
İçim kıskançlıkla dolmuştu. Kıskandığım, bu belirlilik haliydi. Onları gören kimse aşklarından şüphe etmezdi.
Ancak bazı sırlar kendine saklanamayacak kadar lezizdi.
Hiçbir şey yapmıyor olması, şüphelerimi doğrulamaya yetmişti. Madenciler, durum umutsuz olmadığı sürece, bir kazaya müdahaleden vazgeçmezlerdi.
Ayağına batan dikenler, aradığın gülün habercisidir.
"Ölmekte olan gövdesi yıllar sonra aşkı hatırladı. Aşkla ölüm birbirinin düşmanıdır."
Ağır akan su kayayı oymuş, kardelen çiçeği donuk toprağı delip başını çıkarmış, zarafet kabalığı yenmiş, dişilik bir kez daha erkek üzerindeki yumuşak zaferini sessizce ilan etmişti.
Birine sevdalanmak, donmuş bir gölde, nerede ve ne zaman kırılacağını bilmene imkan olmayan ince buzlar üzerinde yürümek anlamına gelmiyor muydu?
İnsanın gövdesini dev bir silindirle ezebilirler ama ruhunu daha da kolay ezebililorlar.
