ŞAİR
Şair, hiç almayan, hep kendinden verendir.
Şair, bencil gibi görünse de ülkesini ve insanını hep kendisinden fazla düşünendir.
Şair, nice haksız suçlamalara göğüs gerendir.
Şair, kadir kıymet bilenlere kalbini ikram edendir.
Şair, kendisini bütün insanların yerine koyandır.
Şair, her türlü çirkinliğe savaş açandır.
Şair, insanlığa mutluluk reçeteleri yazandır.
Şair, yoksullar, öksüzler, kimsesizler için her dem yüreği kanayandır.
Şair, en çorak kalplerde bile iyilikler yeşertmek uğrunda çabalayandır.
Şair, bizi bizden fazla düşünen, bizim için kafa ve kalp yorandır.
"Ey yeşil sarıklı ulu hocalar bunu bana öğretmediniz
Bu kesik dansa karşı bana bir şey öğretmediniz
Kadının üstün olduğu ama mutlu olamadığı
Günlere geldim bunu bana öğretmediniz
Hükümdarın hükümdarlığı için halka yalvardığı
Ama yine de eşsiz zulümler işlediği vakitlere erdim
Bunu bana söylemediniz
İnsanlar havada uçtu ama yerde öldüler
Bunu bana öğretmediniz
Kardeşim İbrahim bana mermer putları
Nasıl devireceğimi öğretmişti
Ben de gün geçmez ki birini patlatmayayım
Ama siz kâğıttakileri ve kelimelerdekini ve sözlerdekini nasıl sileceğimi öğretmediniz.. "