“... sekiz yaşındaki çocuk göğsümle soluyorum ve o zamanki gibi hayret,heyecan ve sevinç duyuyorum.”
Gerçekten de ben kim oluyorum da Tanrı’nın aynen benim gibi yarattığı bir başka insan bana hizmet ediyordu? Bu soru hayatımda ilk defa o sırada aklımdan geçti. “Anneciğim, kan damlacığım benim, gerçekten de herkes, herkese karşı, herkes için suçludur, yalnız insanlar bunu bilmiyorlar , eğer bilselerdi , şimdi dünya cennet olurdu!”
Okur Takip Önerileri
