Fulya Serbes
@StageDesigner
Florebo quocumque ferar.
Stage Designer
16 Aralık
531 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Her şey geçip gidiyor...
“Her şey geçip gidiyor.” Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde "insan" dünyasında tek gerçek şey bu.
Masum güven suç mu?
Sayfa 99
Tanrı’ya soruyorum. Güvenmek bir suç mudur?
Sayfa 98
Okur Takip Önerileri
Büyük şiddetli neşelerden kaçabilseydik
Büyük acılardan da kaçabilirdik.
Sayfa 79
Eğer hiçbir sınır, önyargı veya sana isteklerinin abartılı, aşırı, gülünç ya da ölçüsüz olduğunu söyleyen kimse olmasaydı? Yani eğer her kim olursa olsun, istediğin kişi olabilseydin ve önünde bütün yollar ile kapılar açık olsaydı, o zaman kim olmayı isterdin?
Naiflik dediğin;
Kötü bir yalnızlık seni incitmesin diye avuçlarındaki hayat çizgisinden sessizce öptüm.
İnsan sevdiğinin bir sözüne küser mi..
Mazlumun acısını zaman bir yaşama gücüne dönüştürür de, zalimin kötülüğü ölümden sonra da sürer gidermiş.
Balam, taşa dokunacaksan, elin sıcak mı diye yüreğinin üstüne koy, taşın da canı var.
Biliyor musun, insan birden yaşlanıyormuş. Çocukların gamzeleri, yapraklı sular, büyüklerin gökyüzü saatleri, yatak kokuları, eşiklerin büyüsü, ay masalları, ağaçların düğünü...
Yalnızlık, ah o canımızla çerçeveli kapımız, penceremiz. Ey anıların dalsız gölgesiz günbatımı... bilmem ki bir gün açılır mısınız zamanın gök bahçelerine.
insan zaman kılığında bir ölüm hecesiymiş...
İnsan hangi dozajda hakikate dayanabilir?
Şimdi iş kavramının yani her gün sabahtan akşama kadar süren ağır çalışma hayatının gerçek yüzünü görünce anlıyoruz ki bu, aklı, arzuların ve bağımsızlık isteğinin gelişmesini güçlü bir şekilde engellemeyi bilen, herkesi dizginleyen bir tür çok etkili polistir.
Zira iş, ciddi miktarda sinir gücü harcıyor ve düşünmakten, derin dalmalardan, hayal etmekten, endişe etmekten, sevgiden ve nefretten alıkoyuyor, göz önüne hep kıymetsiz bir amaç koyup, düzenli ve basit tatminler sağıyor.
Böylece sürekli ağır çalışılan bir toplum, daha güvenli bir toplum olacaktır, ki günümüzde güvenliğe en yüce tanrı diye tapılıyor...
Kimse sorumlu veya suçlu değil. Çünkü yolunu bulmuş olmak bir günah değil.