Ne olursa olsun, Armand, çok seviyordum sizi, bu aşkın anısı, bir de sizi yeniden yanı başımda bulmanın belirsiz umudunu andıran bir duygu bana destek olmasaydı, şimdiye kadar çoktan ölürdüm.”
İnsan niçin yaşadığını bilmezse günü gününe yaşamakla kalıyor; günün geçmesini, gecenin gelmesini beklemekten başka zevki olmuyor. Bugün nasıl yaşadım, sorusuna cevap vermeden uykuya dalıyor, ertesi gün gene aynı hayat.