Deprem bölgesindeki bazı illerden sonra Adana’ya ailemin yanına gitme fırsatı yakaladım. Uzandığım vakit yeğenim( 8 yaşında) yanıma geldi. Dayı seni ben uyutabilir miyim? diye sordu. Tabi ki dedim bende. Sarıldığı sırada burnum yanağına denk geldi ve şunu dedi bana. Burnunu acıtıyorsam söyle dayı. Ben şunu anladım. Bizi anca çocukların merhameti iyileştirecek.
Benim kızım telefonda Tom (kedi) oyunu oynar zira kedinin yemeği bitmiş yiyecek alması lazım ama altın (para) yok , kızım paramız kalmamış yiyecek alamayız dediğimde gidip cüzdanımı alıp bozuk paraları çıkarıp al bak var diye telefona uzatıyor. Ben orada kötü hissettim kendimi, çocuklar çok masum keşke herkeste olsa bu masum düşünce ve kalp 🥲 bu arada sizlere de çok geçmiş olsun.🙏🏻