İnsanoğlu olarak neden acı çekeriz?
Bu soru aklımı çok kurcalıyor son günlerde.Sebebini bilmediğim şekilde acı çekiyorum.Düşüncelerin birbirini kovalar,haykırmak istersin ama tam bağıracakken boğazın düğümlenir,için yanmaya başlar kimsesizliğin ortasındasındır.Her neyse ben mutluluğun sebebinin acılar olduğunu düşünürüm her zaman.Acı çekmeden hiçbir şey başarılmaz sonuçta.Doğarken de böyleydi ölürken de böyle-dinin içine girince daha farklı olabiliyor-olacak.Acının olmadığı bir dünya ne garip olurdu mesela bir insanı karşılıksız seviyorsunuz-hala bu durumdayım- bu durumdan acı duymadığınızı düşünün.Hayatınıza hiçbir tecrübe kazanamazsınız.Bu durum aynı dünyada kötülüğün olmamasının bireye uyarlanmış hali olarak düşünebiliriz.Dinlediğinz şarkı,okuduğunuz şiir,izlediğiniz film sizin içinizdeki acıyı ortaya çıkaran etkenlerdir.Acı çekmek asla kötü olduğunu düşünmemeliyiz çünkü elbet sonunda ışığa ulaşacağız.