Nilgün Marmara
Sen gördün mü hiç ölümü onu ben gördüm ve çok istedim bir leke gibi -karanlık- dünyaya getirdim ben ölümü, kendimle kendimi istediğim kadar çok istedim ölümü.
Tezer Özlü
Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İşyerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim , dirilttiniz. Yazı yazmak istedim , aç kalırsın dediniz. Ac kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim , kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanlarla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunları dışındayım...
Nilgün Marmara
Topluluklar neden böyle imkansiz benim için? Aralarında olmayı istiyor muyum ki? Utangaç halim ve ufacık beynimle onlara uymadığım için mi büyük romanların ve şiirlerin hayalini kuruyorum?
Üç tutku yönlendirdi hayatımı: sevgi açlığı , bilgi arayışı ve başkalarının acılarına yönelik dayanılmaz bir merhamet. Aşk ve bilgi göklere yükseltti ama merhamet her seferinde çekip yere indirdi beni.