Aşk -insanî veya ilahî- varlıkları bir hizaya getirir: bir yosmayı veya Tanrı'yı sevmek, aynı hareketin önceden kabulüdür: İki durumda da bir yaratık itkisini izliyorsunuzdur. Yalnızca nesne değişmektedir; ama tapınma ihtiyacının bir bahanesi olduğu ve onca kurtuluş yolundan birinin de Tanrı olduğu anda, bu ne önem arz eder ki?"
Sayfa 138Kitabı okudu
Ne pahasına olursa olsun soyunu sürdürmek isteyen kişi, köpekten zor ayırt edilir. Hala tabii'dir; hem içgüdülerin hakimiyeti altına girip hem onlara isyan edilebileceğini, hem türün avantajlarından yararlanıp hem de bunların horgörülebilceğini asla anlamayacaktır. İştahları olan ırkın sonu... Hem kadına tapan hem de ona kötü gözle bakan, kadının uyandırdığı cazibeyle tiksinti arasında son derece kararsız olan kişinin çelişkisi de buradadır. Türü tamamıyla inkar edemediği için de, göğüslerin üzerinde çöl düşleri kurarak ve fazlaca somut terlere bir manastır kokusu karıştırarak bu çelişkiyi çözer. Terin samimiyetsizlikleri onu azizlere yaklaştırır.
Sayfa 134Kitabı okudu
İştahını köreltmiş olan ve kayıtsızlığın sınır biçimine yaklaşan kişi artık kendini sürdürmek istemez; üstelik aktaracak hiçbir şeyinin de olmayacağı bir başkasında yaşamaktan tiksinir, onu 'tür' ürkütür, bir 'canavar'dır o ve canavarlar döl vermez. "Aşk" onu hâlâ büyülemektedir: Düşüncelerinin ortasındaki sapıtmadır o. Herkesle aynı olacağı duruma dönmenin bahanesini arar aşkta; ama 'çocuğu' aklı almaz onun, tıpkı aileyi, irsiyeti, tabiat kanunlarını almadığı gibi. Mesleksiz ve evlâtsız, kendi sonucunu -son cevherini- gerçekleştirir. Fakat doğurtkanlıktan ne kadar uzak olursa olsun, başka şekilde cüretkâr bir canavar onu aşmaktadır...
Sayfa 133Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Adem cennetten kovulduğu vakit, kendine zulmedene verip veriştirmek yerine, şeylere ad koymaya girişmiştir: Onlara rıza göstermenin ve onları unutmanın yegane yoluydu bu; - böylece idealizmin temelleri atılmış oldu. İlk kem küm edenlerin ağzında sadece bir hareket olan şey de Platon, Kant ve Hegel’de teori haline geldi. Başımıza gelen kazaya fazla takılıp kalmamak için, ismimize kadar her şeyi zatiyete dönüştürürüz..
Sayfa 130Kitabı okudu
Bizi ürküntülerimizin efendisi kılan şey, kavram kullanımıdır. Ölüm deriz - ve bu soyutlama onun sonsuzluğunu ve dehşetini hissetmekten muaf tutar bizi. Şeylere ve olaylara ad vererek Açıklanamaz'dan yan çizeriz.
Sayfa 130Kitabı okudu
Eski düşüncelerle bunalan koca tiritleriz, ütopyaya hepten elverişsiz bezginlik teknisyenleriyiz, koca Adem'in serüvenlerinden dehşete kapılan gelecek gömücüleriyiz.
Sayfa 128Kitabı okudu
Başka şafaklar için fazla yaşlanmış olduğumuzdan yeni yüzyılları arzulamayacak kadar uygarlıkların döküntüsü içine gömülmekten başka yolumuz kalmaz. Zamanın seyri artık sadece tüysüzleri ve fanatikleri cezbeder...
Sayfa 128Kitabı okudu
İnsanlar: Ebediyet soytarıları. İman: Zamandışı bir sahne ihtiyacı..
Sayfa 126Kitabı okudu
Bütün gelecek düşlerinin sayıklama ya da sahtekârlık gibi göründüğü canı çıkmış çağlar ortasında dogmaların borazanlığını yapmak bayağılıktır. Yakasında bir çiçekle tarihin sonuna doğru yol almak - zamanın akışı için de tek onurlu tutumdur bu.
Sayfa 126Kitabı okudu
Doğu halkları kalıcılıklarını kendi kendilerine sadık kalmalarına borçludurlar: Pek evrim geçirmemiş olduklarından, kendilerine ihanet etmemişlerdir; tarihin tek ilgilendiği uygarlıklar olan hızlandırılmış ritimli uygarlıkların kavradığı anlamda yaşamamışlardır; zira soluk soluğa şafakların ve can çekişmelerin öğretisi olan tarih, tutarlılık iddiasında ve malzemesini kanın arşivlerinde bulan bir romandır...
Sayfa 124Kitabı okudu
Zihnin ışıl ışıl laneti tarafından yürütülmeyen her fiil, atadan kalma alıklığın bir kalıntısını temsil eder, ideolojiler, yüzyıllar boyunca ayakta duran barbarlık temeline bir cila çekmek için, bütün insanların paylaştığı caniyane eğilimleri örtmek için icat edilmişlerdir sadece..
Sayfa 122Kitabı okudu
Fazla olgun olan her uygarlıkta bir eksilme dolgunluğu vardır içgüdüler esnekleşir; zevkler genleşir ve artık biyolojik işlevlerine tekabül etmezler; hazzın kendisi başlı başına bir amaç, uzatılması bir sanat, orgazmın es geçilmesi bir teknik, cinsellik de bir bilim haline gelir.
Sayfa 121Kitabı okudu
Zira insan ancak tanrıların öldüğü aralıkta özgürdür ve kısırdır ve ancak tanrıların -tiranların- artıp çoğaldığı aralıkta köledir- ve yaratıcıdır.
Sayfa 121Kitabı okudu
Nitekim bir insan topluluğunun varoluşunda gastronominin önemi ne kadar belirtilse azdır. Bilinçli yemek yeme eylemi, bir aşırı incelik olgusudur; barbar ise beslenir.
Sayfa 120Kitabı okudu