Yet13
@Trkytr
Belki de sınırlarımı yeniden çizmenin vakti gelmiştir...
ANESTEZİ
istanbul üniversitesi
Bitlis/İstanbul
84 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Dışardan hiç yol gitmemişim gibi duruyor ama içimden üç yüz elli kilometre koştum.
Kitapların ve çiçeklerin bazı özellikleri olmalıdır Olric. Gelişigüzel insanlar bu mesleklerin içine girmemeli . Kitaplar ve çiçekler özel bir istisna isteyen varlıklardır.
dünyada u/mutsuz bir yaşam sürmek için yaratılmadın. Umutsuzluk halbuki çok uzaktadır. Farazidir. Gelecek ile örtülüdür. Neden zor olanı seçiyorsun ki? Geleceğe dair planlar insanı hüsrana uğratır. Neden sana uzak olana bel bağlıyorsun? Mutluluk tohumları senin içinde. Şimdide. Bırak filizlensin. Ve sadece izle. Filizlerin içinde koca bir ormana dönüşüşüne şahit ol. Onu reddetme. Kabullenmekten korkma. Umut hep bakidir. Üzülme, kaybetmedin onu. Sadece onu yaşamayı unuttun. Kendini seçmeyi yeğledin sadece. Kendini unut. İçinde filizlenip koca bir ormana dönüşen yerde yola koyul. Kaybol. Kendini kaybet ki mutluluğu bulasın. Gelecekten kurtul ki asıl kendini bulasın.
Okur Takip Önerileri
Aşk bir mazeret bulup elbet bir gün tükeniyor. Ama anlayış ve karşılıklı saygının çözemeyeceği şey yok...
Ahın bulamayacağı adres yoktur.
Anın içinde değilsek yaşamıyoruz demektir. Çocukluğumuz ne güzeldi oysa. Hiçbirimiz geçmişi düşünmezdik. Hiçbirimiz geleceğin belirsizliğinde kaybolmazdık. Sadece içinde bulunduğumuz anı yaşardık. Yaşamın tadına varırdık. Çocukken daha insandık. Ve büyümenin elimize geçen her fırsatta anı öldürmek olduğunu bilmiyorduk. Stefano D'Anna diyor ya hani… “Geçmiş tozdur, üfle gitsin.” diye… Nerden başlayacağımızı bilmemiz gerekiyor demek ki… Çoraplarını çıkarmadan ayaklarını yıkayamazsın.
Sessiz sedasız bir köşeye çekilip yaşamak lazım.
Dünyada benim ihtiyaç duyduğum kadar sabır var mı milena?
Ama bazı yaraların izi yoktur yavru kuşum.
Babam bana bir yürek verdi ama onun çarpmasını siz sağladınız.
Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, tozunu almaktır.
Hep aklıma geliyorsun.
Bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok.
Kirletmeyin kimsenin papatyalar açan dünyasını.
Sayfa 15
Sırtım olmasın isterdim; ben onları görmediğim zaman insanların bana bir şeyler yapmalarından hoşlanmıyorum.
Zaman, bizim birbirimize olan sevgimizi bitirecek, belki de müdahil olduğumuz şeylerden ötürü nefret bile ettirecek.
Beni anlayacağı gün gelip çattığı zaman, korkarım ki iş işten geçmiş olacak. Tecrübeden sonraki idrak evvelkinden çok daha pahalı olacak.
Susuyor , gülümsüyordu. Insan onun aklının, sevinçli ve mutlu bir halde,uzakta kaybolmuş sularda dolaştığını anlıyordu...
