Ezilmekten kurtulan aşağılık bir insan, bu kez başkalarını ezmeye başlar.
Sayfa 50 - Foma fomiçKitabı okudu
Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa, hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak halde olurdum galiba.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ah ne alçak gönüllerimiz var. Nefrete ve hakarete neden olması gereken olayların, aşkı öldürememesi ne acıdır…
Okur Takip Önerileri
Lakin ben bu memlekette mesut olmak için artık hayattan, zevkten, seyrandan vazgeçtim.
Dünyada muhitine yabancı olmak kadar katlanılmaz bir felaket yoktur sanırım.
Ah nasıl nefret ediyorum… Bütün bu hayattan, bu hayatı memnuniyetle kabul eden ve severek yaşayan, bütün bu gelenek ve görenek adını verdikleri şeylere sersemce bağlı olan adamlardan ne kadar nefret ediyorum…
Kendi kendine ağlıyor Evgenia. Tıpkı söylediği gibi, ağlarken bile yalnız
İnsanların beni dibine kadar dehşete düşürmesine rağmen onlardan ne yaparsam yapayım kopamıyor gibiydim
Sayfa 14Kitabı okudu
Neden yazıyoruz?
Çünkü öylece yaşayıp gidemeyiz.
Bazen sana karşı duyduklarımı sana göstermekten çekiniyorum, bazen de bu duyguları tam olarak hiçbir zaman öğrenemeyeceksin diye üzülüyorum.
Şarkılar yaşadığım şeye eşlik ediyor, onu meşrulaştırıyordu.
Sayfa 21Kitabı okudu
İşlenilen tek bir cinayet vicdanımızı sızlatabilir. Ama cinayetler artmaya başlayınca, onlarca,yüzlerce kez tekrarlanınca vicdan susar. Bu yüzden savaşlar ölümü sıradanlaştırır.
Sayfa 419Kitabı okudu
Yanlış oyuna katılmış olduğumuzu düşünürüz her zaman ve başka bir oyun masasına oturmuş olsak elimizdeki kağıtlarla kim bilir neler yapardık diye geçiririz aklımızdan.
Cimri hayatın bizden esirgediğini, rüya bol keseden verir.
Sayfa 158Kitabı okudu
İnsanın hayalinde sahip olduğu zenginliği bir dünya dolusu düşman gelse elinden alamaz.
Sayfa 65Kitabı okudu