Tuna
@Tunaoz55
Samsun, 1995
267 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Küçük acılar konuşabilir, büyük kederler ise dilsizdir.
Okur Takip Önerileri
Yükseldiğim ölçüde de hayattan uzaklaşıyordum.
Niye açıklama yapıyorum ki sanki anlayacak!
Ya... bilinçli seçtiğim yaşamım yanlışsa?
Derin bir soluk almak istedi, ama soluğu yarıda kaldı... bedeni gevşedi ve öldü.
Sayfa 83Kitabı okudu
O ruhsuz iş, para hırsı, bir, on, yirmi yıl hep aynı şey. Gitgide artan bir ruhsuzluk."Tepeye tırmandığımı zannederken bayır aşağı koşmak. Tam da böyleydi durum.
Sayfa 71Kitabı okudu
Hayat bu kadar anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor; hem de acılar çekerek?
Sayfa 71Kitabı okudu
Belki sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir.
Sayfa 71Kitabı okudu
Umarsızlığa, korkunç yalnızlığına, insanların acımasızlığına, Tanrı'nın acımasızlığına, Tanrı'nın yokluğuna ağlıyordu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Sabah ya da akşam, cuma ya da cumartesi hiç fark etmiyordu, öyle ya da böyle, değişen hiçbir şey yoktu hayatında.
Sayfa 59Kitabı okudu
Yaşam ve... ölüm! İşte o kadar!
Sayfa 45Kitabı okudu
Ölümün kıyısında, onu anlayacak, ona acıyacak hiç kimse olmadan böyle tek başına yaşayacaktı.
Sayfa 41Kitabı okudu