Yasalar, insanın ruhundadır Sergey. Tüm insanlar için geçerli ve de gerekli tek bir yasa vardır. O da şudur: Ruhunu zedeleyecek şeyleri yapma. O vakit dünyada hiç bir kötülük yapmamış olacaksın.
Köylüler onu buldukları yere, söğüt ağacının dibine gömdüler. Mezarlığa götürmediler, çünkü her şeyden önce, köyün yabancısıydı, sonra bir hırsızdı, mezara layık değildi..
Yüzyıllardır söyleye söyleye bitiremedik bu düşkün insanlar sözünü. Düşkün de düşkün! Aslında düşkün olan bizleriz. Hem de daniskasıyız! Kendimizi o zavallı dediğimiz insanlardan daha üstün, daha akıllı görmenin bataklığına düşmüşüz. Oysa onların bütün kusuru, kurnazlıkta ve iyi insan pozlarına bürünme ikiyüzlülüğünde bizim kadar usta olmamalarıdır..
İnsan ne kadar acı çekerse, sevgiye olan özlemi de o kadar artar. Oysa bizler yozlaşmış erdemlerimize sıkı sıkıya sarılarak bencilliğimizin daracık kulesine çekilmişiz, dışımızdakilere sınırlı mı sınırlı bir görüş açısından bakıyor ve bunu bir türlü anlamıyoruz.
Açlarla toklar, birbirine düşmandır yavrum, dünya durdukça da birbirlerinin gözüne batacaklardır. Birinin ötekini anlaması, elinden tutması beklenemez... Olamaz bu...