Ay üzü aydan işıqlım, özüm heyran özünə,
Gecə röya kimi gizlincə qonaydım gözünə.
Mən dedim güzgü üzün görsə, həsəddən sınacaq,
Onda üz var ki, müqabil dayanıbdır üzünə.
Ey könül, getdi vüsal dəmləri, həsrət gəldi,
Yenə bundan sora vur bir başına, bir dizinə.
Nazəninlər kimi naz ilə gedəydin, mən də
Qoxlayıb torpağı mirvari səpəydim izinə.
Ey könül, yıxdı səni zülf ilə rux sevdası,
Günün olsun qara, qatdın gecəni gündüzünə.
Hüsnün ilə elə ecaz eləyərsən peyda,
Mələkut əhli təhǝyyürdə qalar möcüzünə.
Zahida, eşqisiz iman ilə təqva boşdur,
Qorx ki, bir şey verən olmaz bir ömür
pəhrizinə.
Ey Vüqar, istəsən hərgah əbədiyyət tapasan,
Qərqi-eşq ol ki, fəna yelləri dəysin sözünə.