Etrafının iyi insanlarla dolu olduğu bir yaşamın başarılı bir yaşam olduğunu. Toplumsal açıdan başarılı olamasam bile, o insanlar sayesinde her gün başarılı bir gün geçiriyorum.
Yani, sen şimdi mutlu olmak için beni terk ediyorsun, öyle mi? İyi yaptın. Mutlu ol. Gerçekten mutlu olmak zorundasın.
Ben senin yerine mutsuz yaşayacağım. Birinin benimle olduğu için mutsuz hissedebileceğini nasıl düşünemedim? Mutsuzluğun kaynağı olduğum gerçeğini nasıl bunca zaman boyunca farkedemedim?Beni unut.Benimle geçirdiğin tüm anları unut.
Beni düşünme, beraber olduğumuz günleri hatırlama. Ben seni unutmayacağım. Tüm hayatımı seni suçlayarak yaşayacağım.
Beni sefil hale düşüren kadın olarak hatırlayacağım seni. Bir daha karşıma çıkma. Birbirimizi asla görmeyelim.
Karşımıza sürekli bizi cezbedecek şeyler sunarlar ve böylece dopamin aracılığıyla tüm davranışlarımızı kontrol etmeye çalışırlar. İşte can alıcı soru tam burada karşımıza çıkar. Siz mi dopamini kontrol edeceksiniz yoksa dopamin mi sizi kontrol edecek?