“Ölüleri Anma Günü”yle başlayıp yine onunla biten, kısa ama bir o kadar da insanın içine işleyen, orada bir şeyler bırakan eser. Aytmatov kadar savaş konusunu, insanın çilesini, hem savaşa gideni hem de geride kalanı bu kadar açık ve etkili şekilde anlatan yazar azdır diye düşünüyorum. Her eseri insanın içine işliyor resmen, kendi duygularıyla okuyucunun duygularını harmanlayıp tüm toplumun duygusu haline getiriyor. Ve bir kere daha o mesajını veriyor: Hiçbir savaşta asla kazanan yoktur!
