Yürüyordum, kendi kendime büyük sözler söyleyerek kalabalığın içinde yürüyordum. Özgürlüğün kimse tarafından sevilmemeyi göze almak olduğunu söylüyordum. Ne büyük söz! Uç bakalım Ender, uç! Sözcüklerden kendine kanat yapanları çok gördük biz
Onun gözlerine bakınca ince bir masumiyet tülüyle sarmalanıyordum. Bu gözlere bakmadan geçen günlerin ne anlamı olabilirdi. Bütün o vicdan azapları, suçluluk duyguları, ciğer sökmeler bunun için, diye düşünüyordum.
Çetin, kadınlar kendileri için şiir yazılmasını neden ister? Kendilerini feda etmeyi, yok olmayı, hiç olmayı arzuladıkları ve onlara adanmış bir şiirle bu arzu arasında, biz erkeklerin göremeyeceği şık bir bağ gördükleri için mi? Öyle mi?
Birine aşık olunca, ömrün boyunca onu aramışsın da sonunda bulmuşsun gibi, geçmişini tekrar kurgularsın. Basit tesadüfler aşkın ilahi gücünün işaretleri olur çıkar.