Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Zöhrə Sadiqova
Zöhrə Sadiqova
@Z_Sdgva
7 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Karanlığın şehri o gece bir ışığı misafir etti.
Bu ışık gökyüzüne değil, efsunlu bir kadına aitti…
Kitabı bulmak için Alkandros topraklarına giren Efsan, Alkandros Kralı Karan Alkan’dan kurtulmaya çalışırken ummadığı bir durumla karşılaşır ve sıradan bir insan olduğuna dair inancı içinde uyuyan efsane güçle kırılır. Sırlar ve asıl gerçeklerle denge taşları yeniden dizilirken Efsan ruhunu ve benliğini azılı bir çatışmanın içinde bulur.
Tüm bu kimlik ve aidiyet arayışları ortasında Efsan’la Alaz’ın arasında filizlenen aşkın, yaşanan her zorluğa göğüs gerebilecekleri kadar güçlü olup olmadığı ise yine verecekleri acı dolu bir mücadeleye bağlıdır.
Her şeye rağmen Efsan’ı korumak için ona bir söz veren Alaz Şahzade sadece fiziksel değil, psikolojik olarak da büyük bir savaş verir. Krallıklar karşı karşıya gelirken Alaz, hayatını köklerinden sarsacak bir seçim yapmak zorunda kalır ve bu seçim, bir isyanın fitilini ateşlemek üzeredir.
“Ölmeni istemiyorum Efsun,” dedi benim gibi sessizce.
Sesi güven doluydu. “Seni öldürmelerini istemiyorum,” diye ekledi. “Benimle olmanı ve seni kurtarmayı istiyorum.”
Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er ya da geç geçerdi. Bedenimize aldığımız yaralar geçerdi. Ruhumuza aldığımız yaralar da bir süre sonra eskisi gibi acıtmadığı için onlar da geçerdi. Kalbimize aldığımız yaralar iseasla geçmeyecek gibi hissettirse de zamanla onların da geçtiğini görürdük. Hangi acı geçmezdi, biliyor musunuz? Aklımıza aldığımız acılar geçmezdi. Beden iyileşir, ruh güçlenir, kalp tecrübe edinir ama akıl hep aynı kalırdı."
Damgacı için belki de yolun sonu görünmüştür ancak Sedef için çözülmesi gereken düğümler sadece bundan ibaret değildir. Yüzleşmesi gereken bir geçmişi, söylenmesi gereken sözleri ve hesabının sorulması gereken yenilmişlikleri vardır.Tüm bunlardan bir çırpıda sıyrılmak hiç de kolay değildir. Artık Sedef tek başınadır ve tüm yükleri tek başına omuzlamak zorundadır. Fakat hayat, hiç de onun planlarını uygulayacak gibi görünmemektedir. Başına geleceklerden habersiz, bir sona doğru adım adım yürümektedir.
Ve ben bugün biraz daha ölmüştüm fakat hiç ağlamamıştım. O, sırtıma dört kırbaç vurduğunda bile tek bir damla gözyaşı dökmemiştim. Gözlerim doluyor ama gözyaşlarım gözlerimin çukurundan akmıyordu. Her darbeyle gözyaşlarım kuruyup kalıyordu. Hayır, ben ağlayamıyordum. Alaz Altuğ Sipahi beni bu adamın insafına bıraktığı gece ben ağlamayı bırakmıştım.
Damgacının kimliği ortaya çıkmıştır. Ettiği türlü işkenceler sonucunda hayatta kalmayı başarabilen Yarasalar artık damgacıdan iki kere alacaklıdır. Ama kaçırılmalarının yaralarını sarmaya çalışırken darmadağın olmuşlardır. Peki Sedef, Naz, Kuzey ve Yiğit son olanlardan sonra hayatta kalmayı başarabilmiş midir? Alaz Altuğ Sipahi'nin hem Yarasalar hem de damgacı için yeni planları vardır. Damgacı artık köşeye sıkışmıştır. Ya sonsuza kadar kaçacak ya da ölüme razı olacaktır. Ancak bunun kararını verecek olan kendisi değildir. Yüzleşme henüz başlamamıştır ve damgacı, yaşayacaklarından haberdar değildir.
Okur Takip Önerileri
zamanlar olduğum o çocuğu çok özlüyordum.İzin vermediler ki Sedef olayım.
Beyazı içinde barındıran bir isimden çekipalmışlardı beni ve sen artık Yankı’sın demişlerdi.
Çektiğin acıların çığlıklarını adında taşıdercesine Yankı koymuşlardı adımı.
Çığlıkların kulaklarda yankılansın amakimseler duymasın dercesine Yankı yapmışlardı beni.
Oysaki ben bir zamanlar Sedef’tim.
İleride başıma gelecek onca şeyden habersiz bir şekilde yaşayan Sedef’tim. Ne eksik ne fazla...
Ben Sedef’tim.
Sedef, seçimini yapar.Artık o, damgacıdan kurtulmak isteyen bir avdır. Ekibe yeni Yarasaların da katılmasıylaeğitmenlerin işi daha da zorlaşır.
Bunu fırsat bilen damgacı, tüm kozlarınıoynamaya başlar. Başı bir türlü beladan kurtulmayan Sedef, avken avcı olur ve damgacınınpeşine düşer. Ya damgacı, Sedef’i avlayacaktır ya da Sedef, damgacıyı bulacaktır. Soluksuz birkovalamaca sonrasında kazanan tarafın kim olacağına,
son hamleyi zekice yapan karar verecektir.
Yetiştirme yurdunda büyüyen Sedef, bir gece kimsesiz yirmi dokuz çocukla
birlikte “damgalanır”.Artık bu kimsesiz çocukların tamamı Yarasa’dırve damgacıyı gören tek çocuk Sedef’tir.Sedef, o gece yaşananlardan sonra yurttankaçarak sokaklarda yaşamaya başlamış ancakkötü şans peşini bir türlü bırakmamıştır.
Düştüğü bu çukurdan çıkması için elinebir fırsat geçen Sedef’in iki seçeneği vardır:
Ya kaçıp kurtulacak ya da bundan sonrakihayatına sokaklarda devam edecektir.
Ancak beklenmedik bir olay her şeyi alt üst eder:Damgacı yıllar sonra ortaya çıkmış vedamgaladığı otuz Yarasa’nın peşine düşmüştür.
“Bir köşeye çekiliyorsun, belki de bir duvar dibine…
Sonra uzun uzun bakıyorsun gökyüzüne.
Bulutların ötesinde bir ışık görmek istercesine
bakıyorsun ancak ne kadar bakarsan bak,
hep aynı kasveti görüyorsun.”
Doğduğu günden beri ailesinin son derece korumacı ve baskıcı tutumuyla yetiştirilen Efsan Erez, doğum gününde en sevdiği grubun konserine gitmek üzere kardeşiyle beraber gizlice evden çıkar. Masum bir istekle başlayan bu çıkış, Efsan’ın kendini küçük dünyasından tamamen farklı bir evrende bulmasıyla sonuçlanır.
Krallıklar tarafından yönetilen topraklarda yaşayan tehlikeli yaratıkların ve büyü kullanabilen ırkların hüküm sürdüğü evrende biçare ve kimsesiz kalır. Artık o, olmaması gereken bir yerde, olmaması gereken kişidir. Yabancıların hoş karşılanmadığı bu karanlık şehirde tanımadığı kişilerin yardımına muhtaç olmasıyla, sonun başlangıcı için zaman akmaya başlayacaktır.
Bir yandan eve dönüş yolunu ararken, diğer yandan hayatta kalabilmek için kimliğini gizleyerek tehlikeli seçimler yapmak zorunda kalır; fakat bu girişimleri, yakalanmaması gereken en önemli kişinin, Alaz Şahzade’nin dikkatini çeker. Artık olmaması gereken yer, bu karanlık şehir değil, yanında dahi durmaması gereken bu adamın geceden daha siyah harelerinin içidir.
Canını kurtarmak için kaçarak ailesine geri dönmeye çalışan Efsan karanlık şehirden kaçabilecek midir ya da tan vaktini bile görebilecek midir, belli değildir.
Üstelik ne kadar engel olmak isterse istesin kalbi de yavaş yavaş Alaz Şahzade için çarpmaya başlarken…
Güçlü bir duruşu vardı, aynı zamanda karanlıktı da ve karanlık kötüydü. Karanlık bilinmezlik demekti, karanlık boşluktu ve... Ben karanlığı sevmezdim.
