Zeliha Gülek
@Zeliha_12
Kedilere aşık ama alerjisi olan biri.
Öğrenci
Doğa benim evim
17 Ağustos
13 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ey Türk gençliği! Birinci vazifen; Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dâhilî ve haricî bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklal ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şeraitini düşünmeyeceksin. Bu imkân ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklal ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakruzaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evladı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen, Türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır. Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.
Okur Takip Önerileri
2024 OKUMA HEDEFİ
0/50 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
50 kitap
0 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
5 günde 1 kitap okumalı.
“Beşikten mezara kadar muhabbetimiz bâki olup, birbirimizi alamadığımızda kendimizi öldürmezsek bu sevgiye layık olmayan soysuzlarız.”
120 syf.
10/10 puan verdi
133 syf.
·
Puan vermedi
“Tanrı’ya soruyorum. Direnmemek suç mu? Horiki’nin o gizem dolu mutlu gülüşüne ağlamıştım. Tüm muhakememi de, karşı koymayı da bir kenara bırakıp o arabaya bindirilmiş, bu hastaneye getirilmiş ve deli olmuştum. Artık oradan çıksam da deli olarak damgalanacaktım. Hayır.
Deli değil. Bir sakat.
Arızalı bir insan.
Artık tam anlamıyla insanlığımı yitirmiştim…”
“Ve böylece ertesi güne başlarız tekrar.
Geçmişin aynı, yerleşik kurallarıyla.
Büyük, şiddetli neşelerden kaçabilseydik.
Büyük acılardan da kaçabilirdik.
Yolunu kapatan taşın etrafından,
Zıplayıp geçen kurbağa gibi.”
“Tek yeteneğin dünyada ileri geçmek olduğunda insanlar, senin iç yüzünü eninde sonunda görürler.”
“Cehennemin varlığına inansam da cennet benim için yoktu.”
“Başkaları tarafından çok sevildim ama görünüşe göre onları sevme yeteneği bende yoktu. (Ya da, insanlar âleminde “sevgi” denen şeyin olup olmadığından bile şüphe ettiğimi söyleyebilirim.”
“İnsan denen varlık o kadar kolay bir şekilde, bir çırpıda değişebilir ve utanç verici, hayır, gülünç derecede korkunç bir değişim geçirirdi.”