Zeybalcı
@Zeybalci
Türkçe Öğretmeni
27 Ekim 1999
51 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Sevginin ne olduğu herkes için bu kadar farklıyken, saygıdan daha tutunulur bir dal olduğunu hiç sanmıyorum...
Sayfa 107 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Erkekler geri dönüşü olmayan zamanlarda düşünür dişileri. Dişilerse erkeklerini her an.
Sayfa 80 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
İnsanların bazılarına öldükten sonra yaptırılan mezarlar, yaşarken onlara layık görülen hayatlardan çok daha gösterişli.
Sayfa 77 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanoğlu, ölülerine kalbinde yer açamadığı için mi büyük mezarlıklar yapar?
Sayfa 75 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Anneler kalplerine; babalar nereye gömer çocuklarını?
Sayfa 64 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Artık gündüzler ve geceler değil, yalnızca ölenler ve sağ kalanlar konuşulacaktı.
Sayfa 47 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Biliyordum ki, birini memleketinmiş gibi sevebilirsen, bir avuç toprağıyla yetinmeyi de öğrenmen gerekir.
Sayfa 30 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Dünyanın en güzel varlığı değildim belki o an için çünkü henüz sevmiyor ve sevilmiyordum.
Sayfa 25 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
Aşkın buluşma yeri olmaz, âşıklar birbirinde kavuşur.
Sayfa 24 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
İnsanın yarası neredeyse, kalbi de orada atar. Dünyanın kalbi savaş meydanlarında atar.
Sayfa 17 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
"İnsanın içindeki en yaşlı ruhun çocukluğunun ruhu olması," dedi, "inanılmaz bir şey. Bana her zaman çocukmuşum gibi geliyor. En eski alışkanlığımız..."
Sayfa 166 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hayvanların umursamazlığını severim, bizden daha özgürler...
Sayfa 131 - Can YayınlarıKitabı okudu
Senin gerçekten kim olduğunu, sana kimse söyleyemez.
Sayfa 119 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölmek beni korkutmadı. Güç olan yaşamak...
Sayfa 103 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Yaz güneşinden, bu güçlü ışıktan, bereketli doğadan daha çok ölüm kokan hiçbir şey yok," diye sürdürdü. "Havayı soluyorsun, ormanı dinliyorsun ve ağaçların da hayvanların da umrunda bile olmadığını fark ediyorsun. Her şey yaşıyor ve kendini tüketiyor. Doğa ölümdür..."
Sayfa 47 - Can YayınlarıKitabı okudu