Gecenin ışığı odamı aydınlatmaz, bir gölgenin ayı himayesine tuttuğu bir zaman diliminde ampüller de beni aydınlatmaya yetmez. Issız desen değil, yalnız desen meçhul, soğuktan kaçar, sıcaktan bunalır bir ortam. Kapkaranlık bir oda, önünde kitaplar, yeni demlenen papatya çayı dumanının hızla havada kayboluşu, ve yakılmayı bekleyen mis kokulu bir mum...🕯️ Gözlerini göklere çevirirsin hazin ve ümit dolu yürekle, bir yıldızın kaydığına şahit olduğun o an ne bir dilek geçirmek gelir içinden ne de isteklerini sıralamayı bekleyen heyecan... Gülümsersin yalnızca, her kayan yıldıza karşılık, tutulan onca dileklerin henüz gerçekleşmediğini anımsar gülümsersin işte... Dua gibi midir bilinmez ama duanın yerini tutmaz bunun da farkına o an varırsın. İçindeki ümit hala yeşil ve büyümeye hazır bebek gibiler ama biliyorsun bir gün büyüyecekler...