276 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Delirmenin insanı yaşattığı söylenir; en azından bilinç kaybolduğu için daha hızlı acı çekilir; ölü gibi uyunur.
Sayfa 13Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kelimeler, duygularımı dile getirmek için yeterli değildi...
Sayfa 133Kitabı okudu
İçinde bulunduğum bu umutsuz konumda, bazı anlar oluyor ki; insan bir saç teliyle, bir zincir kırılabileceğine inanıyor...
Sayfa 126Kitabı okudu
Tanrım! Kaçmanın bir yolu yok mu? Kaçmam gerek! Hem de hemen! Kapılardan, pencerelerden, tavanın tahtasının arasından! Kollarım, bacaklarım kirişlerinin arasında parçalansa bile, bunu yapmam gerek!
Sayfa 69Kitabı okudu
Suçlu yüreğiniz, temiz mi?
Sayfa 54Kitabı okudu
Hiç bir şey söylemeden, aklı ve yüreğiyle beni nasıl da etkileyebiliyor?
Sayfa 50Kitabı okudu
"Her şeyin bir sonu var."
Sayfa 44Kitabı okudu
İnsan, içinde bulunduğu umutsuz koşullarda bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.
Sayfa 55Kitabı okudu
Korkmayın; size kin besleyecek kadar vaktim yok.
Sayfa 40Kitabı okudu
(...) Çünkü, itiraf edeyim, hâlâ umutluydum...
Şimdi Tanrı'ya şükür, hiç umudum kalmadı.
Sayfa 33Kitabı okudu
"Sırf kalp kırmamak, kendime yakışanı yapmak için cevap veremediğim herkes kendini haklı zannetti..."
~ Dostoyevski ~