Zihin, doğru ve adil olanı özgürce seçebilir, ayırt
edebilir, işaret edebilir- işlevleri burada kalır. Bu meselede daha ileri gidemez. 'Doğru olan eylemde bulunulaca k ve yanlış olan bir kenara bırakılacak' deme otoritesine sahip
değildir.
İnsanın doğruyu yanlıştan ayırıyor oluşu, onun diğer yaratıklardan zihinsel olarak üstün olduğunu kanıtlar; ama yanlış yapabiliyor oluşu, onun yanlış yapamayan herhangi bir
yaratıktan ahlaki açıdan daha aşağı olduğunu kanıtlar. Bu konumun saldı rılabilir olmadığı inancındayım.
Tiyatro, hayatın gerçeklerinden oluşur, yaratımla rdan değil. Yunan tiyatrosunu gel iştirmek
yüzyıllar aldı, Yunan tiyatrosu önceki çağlardan ödünç aldı, sonraki çağlara ödünç verdi. İnsan, gözlemler ve birleştirir; hepsi bu.