Çünkü sanat, yeryüzünde ve insanların içinde olup bitenleri, çöplükle sarayı aynı hakikatten uzak ve güzelleştirici örtüye bürüyen ay ışığı gibi, tatlı bir yalan bulutunun arkasından göstermeye mecburdu...
Yazdığım şiirler hep beni sevmeyenlere, bugün farkettim.
Kimisi anneme kimisi tanrıya kimisi kaldırımda ayağıma takılan taşa bazılarıysa aldattığını bile bile bir zamanlar sevdiğim adama, adam demek ne kadar doğru bilinmese de ona da yazdım işte.
Ne diye aklıma gelmedi bir zamanlar birbirimizi karşılıklı sevdiklerime yazmak bilinmez, onlar kalmadı şimdi. Yanarım yanarım buna yanarım, başkaları bu hatayı yapmasın işte...