“Yanlış üslup, doğru sözün celladıdır.”
(Sadi Şirazi)
“Ne söylediğinizi,biraz da nasıl söylediğiniz belirler.”
(Jack London)
Ultracrepidarian
Batı dillerinde hala varlığını sürdüren Latin kökenli bir kelime var: Ultracrepidarian. Uzmanı olmadığı konularda fikir beyan eden kişi demek.
Kavrama hiçbirimiz uzak değiliz. -Psikoloji okumadan 3 aylık sertifikası ile karakter analizi yapan transaksiyonel analizciler,
-her hangi bir teknik ve bilişim uzmanlığı olmadan kendine teknoloji iletişimcisi diyenler,
-hiç bir tıp bilgisi olmadan aşı hakkında ahkam kesenler,
-hukuk okumadan davalar hakkında bilirkişi olduğunu iddia edenler,
-kod nedir bilmeden çocuklarınıza kodlama öğretin diyen fütüristler
-5 yıllık deneyim ile IK Kanaat Önderi olanlar...
Kelimenin kökeni Latince ultra+crepidiam’dan geliyor. Ultra aşmak, crepediam ise ayakkabı veya sandalet demek. Birebir çevirisi “ayakkabıyı aşan”oluyor. Size tanıdık geldi ise hikayesini anlatayım:
Bir gün Büyük İskender’in ressamı Apelles yaptığı İskender portresini halka açık sergilediğinde bir ayakkabıcı yaklaşarak İskender’in ayağındaki sandal çiziminde yanlışlık olduğunu söyler.Apelles bunu kabul eder ve resmi düzeltir. Bununla cesaretlenen ayakkabıcı, resmin diğer bölümleri hakkında yorum yapmaya başlar. Bu noktada ressam ona “Sutor ne ultra crepidam” yani “Ayakkabıcı Sandaleti aşma” der.
Senden sonra 23 şehir gezdim.
3 kilo aldım.
Saçlarımı 6 kez boyadım.
Dünya bilmem kaç 365 günde bilmem kaç dönümünü tamamladı.
Darbe oldu.
İhtilal oldu.
Barış gelmedi.
Savaş bitmedi.
Seni özledim.
Iltica edecek tek yer bulamadım.
Gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
Belki yürürsün aynı sokakta.
Ayak izime denk düşer ayak izin.
Belki saçına değer nefes.
Belki sen de bir gün özlersin diye, seni uzakta bıraktım.
Seni uğurladım.
Sana kavuştum.
Seni terk ettim.
Bilmem kaç kilometre yol gittim.
Evren kaydı.
Sen göğüs kafesimden milim kaymadın.
Ezel Rose Manaz
Okur Takip Önerileri
“Baharı yaz uğruna tükettik, aşkı naz uğruna. Ve papatyaları seviyor sevmiyor uğruna. Derken ömrü tükettik bir hiç uğruna. “
(Sezai Karakoç)
“Gözümün gördüğü hiçbir şey beni korkutamaz!”
(Hz. Ḥamzah ibn ʿAbd al-Muṭṭalib)
ACI-Ferman Karaçam
Seni de vururlar bir gün ey Acı
Uçuşup durduğun kanatlarından
Sazın, sözün, türkülerin tükenir
Ellerin koynunda kalakalırsın
Şakaklarına kar yağıyor bilesin ey Acı
Gül açan yüzlerimizde
Göğeriyor rengin senin de