uriel
@_april_
"Anlatacak çok şeyim olsa da, anlaşılmak
istendiğimden emin değilim."
- Charles Bukowski
147 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
"Benim için artık işin namuslusu namussuzu temizi kirlisi kalmadı. Ne yaparsın insan melekler gibi yemeden içmeden yaşayamıyor."
Sayfa 137 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Ben ölümü zillet ve ıstırap içinde yaşamaya tercih eden bir adamım..."
Sayfa 115 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Dağılmış kumral saçlarını yoluyor tırnaklarıyla yüzünü kanatıyordu. Acı onu insanlıktan çıkarmış, tuzağa düştüğü zaman korkusundan kendi kendisini paralayan bir canavar yavrusuna
benzemişti. Fakat onu görüşüm dediğim gibi su başlarında gül bahçelerinde olsaydı bilmem bu kadar sevecek miydim? ... Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan ruhundan bir parça hükmüne girmek onunla beraber gülüp ağlamak ıstıraplarını
paylaşmak demekti."
Sayfa 91 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
" 'Bu kadar zaman içinde ben nasıl bu kadar değiştim?' ... Evet ben şimdi büsbütün başka bir adamım. ... Fakat çok yorgun ve ümitsizdim. Yukarıda söylediğim gibi bir köşede kendimi unutturmaktan bir parça başımı dinlemekten gayrı arzum yoktu."
Sayfa 87 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Hani vicdanının sesini daima dinleyecektin? ... 'Vicdanımın sesini daima dinleyeceğim' cümlesini okurken gayriihtiyari gözlerimden yaş geldi. ... Son felâketimin sebebi vicdanımın sesine itaat etmiş olmam değil miydi? ... Programdaki bu iki madde çatışıyordu. Öyle işler çıkacaktı ki vicdan 'yap' derken kanun 'yapma' diye nehyedecekti. Keza kanunun istediği bazı şeyler vicdana dokunacaktı. Bu vaziyet karşısında ne yapmak lâzımdı?!..."
Sayfa 81 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Belki çocukça bir fikirdir felsefe kitaplarında yeri yoktur ama ben saadeti ikiye ayırırım. Başkalarından alman saadet başkalarına
verilen saadet ve benim için hakikî saadet başkalarına verilen saadettir."
Sayfa 78 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Ruhen de çok düştüm çok kaybettim."
Sayfa 77 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Bu satırları yazarken hâlâ onun zehir gibi acı ve öldürücü sözleri aklımdan çıkmıyor. Burada bu kırık masanın başında ilk satırları yazdığım gecelerdeki kadar nikbin değilim... Ben
zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile çekmek için yalnız onun dümenini ele almak kâfidir... Anlıyorum ki değilmiş... Yollar görünmez kayalarla doluymuş... Onlara
çarpmamak lazımmış... Daha fenası gizli akıntılar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini gittikçe uzaklaştığını fark edemezmiş... Ta kendisini başka sahillere düşmüş
görünceye kadar..."
Sayfa 68 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Uğranılan haksızlıklar ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmek insanlığın başlangıcıdır evlât. Daima söylerim ya... Toysun. Bu hayatta nezaket sökmez. Çaresiz alışacaksın... Meselenin ne olduğunu sormuyorum evlât... Fakat kısmen haklı kısmen haksız
olduğuna eminim..."
Sayfa 65 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Bundan evvelki cümlede istemeyerek kullandığım 'angarya' kelimesi beni düşündürdü. Utanıyorum. Netice itibariyle bu zavallı memleketin bu mağdur milletin hayır ve menfaati için yaptığım küçük ehemmiyetsiz birkaç işe 'angarya' demek nankörlük değil midir? ... Öyle ya insan birdenbire mi adam olur? ... Bu gece kendimden nefret ediyorum."
Sayfa 63 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Rakısız yaşanmaz evlat. 'Mey neşeye de hüzne de mahsus değil ama Erbab-ı gamı belki tez öldürmek içindir.' "
Sayfa 60 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Bu yeni başlayan hayat karşısında bir program yaptım. Umdelerimi kararlarımı önümdeki masanın kırık taşma kurşun kalemiyle birer birer yazıyorum:
1- Vicdanımın sesini daima dinleyeceğim.
2- Hiçbir zaman kanun haricinde iş görmeyeceğim.
3- Meslektaşlarımla iyi geçineceğim.
4- Yalan söylemeyeceğim.
5- Rüşvet almayacağım.
6- Yalnız meslek hayatımda değil hususî hayatımda da daima namuslu kalacağım.
7- Vazifemi daima hakkımdan üstün tutacağım. Doğruluk sebat ve gayretim neticesi olarak terfi ve terakki edersem sevineceğim. Fakat mağdur kalırsam üzülmeyeceğim. Hatta doğruluktan zarar bile görsem ümitsizliğe düşmeyeceğim.
...Maddeler çoğalıyor, masanın kırık mermeri yazılarla doluyor."
Sayfa 57 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Kimse bakışlarının suç ve ayıbını onlara yüklemezdi. Kendi hayatlarına istedikleri istikameti vermek kendi ellerindeydi."
Sayfa 43 - İnkılap YayıneviKitabı okudu
"Madem ki öleceği varmış bir köşeye çekilip kendi kendine ölebilirdi."
Sayfa 32 - İnkılap YayıneviKitabı okudu