Bir kitap bu kadar mı güzel olur. Bu kitabı ikinci okuyuşum ve her bitirdiğimde de yazar nasıl bu kadar güzel yazabilmiş diye hayret ediyorum. Kitabın anlatış biçimi, olay tasvirleri vs. her şeyi gerçekten çok iyi.
Kitabın yazılış amacı başlı başına okuru etkileyen ilk bölüm zaten.
Ah ahhh. Bu kitabı okuyupta Bülbülün yerinde olmak istemeyen bir kişi bile var mıdır acaba? Hiç zannetmem.
Okuyan herkesin "keşke ben de bülbülün yerinde olsaydım" diye düşündüğünden eminim.
Kitabı okurken Bülbül gibi sanki siz de o, tüm olayların bizzat içindesiniz ve olanlara uzaktan şahitlik ediyorsunuz.
Peygamber Efendimiz'e (sav) uzaktan, hayran hayran bakıp O'nu öven cümleler, şarkılar söylüyorsunuz. O, mutlu olup tebessüm ettiğinde siz de tebessüm ediyor, O, hüzünlenip üzüntü duyduğunda siz üzüntü duyuyorsunuz. Ve bazen kendinizi gözyaşları içerisinde buluyorsunuz.
Kısacası kitap Gülümüz, Peygamber Efendimiz (sav) için tüm duygularımıza, düşüncelerimize tercüman olup dile getiremediklerimizi çok güzel anlatmış.
Ahmed Arif
