Əslində mən heç vaxt başa düşə bilmirdim "insanlar niyə bir yerdə yaşamalıdır?", "nə üçün biz başqalarından kömək isdəyəndə utanmalıyıq?"
Bəzən dərk eləməkmi isdəmirik , yoxsa həqiqətimi qəbul etmək isdəmirik?
Niyə həmişə deyirlər axı , "təklik Allaha məxsusdur" ....
İnsanlar dünyaya tək gələr və zamanı gələndə öz ruh eşini tapar və ömrünü onla keçirər . Həyat bu imiş əslində, yaşam boyu insan bəzən sadəcə uğur qazanmaq üçün həyatını ya da ailəsinə daha yaxşı bir yaşam vermək üçün çabalayır. Amma unutmaq olmaz ki , "həyat biz planlar qurarkən başımıza gələnlərdir". Unutma ki , Allah bəzən sənin plannı pozurki, sənin üçün öz planını gerçəkləşdirsin.
Bəzən sən Allahdan bir gül isdərsən o sənə gül baxçası vəd edər...
Bu kitab uzun aradan sonra mənə təsir edən kitablardan oldu. Oxuyacaq olanlara xoş mütailələr :)