Gerilim-polisiye severlerin bir solukta okuyacağı muhteşem bir kitap. Polisiye seven bir okur olarak kitabı adeta parçalarcasına okudum. Hem kitabı bir an önce bitirmek hem de hiç bitirmemek istedim. Dedektif romanlarını okuyanlar bilir bu kitapları sadece okumuyor adeta yaşıyoruz da. Heyecan dolu birkaç günün sonunda kitabı bitirmiş oldum. Kitapla ilgili genel olarak şunları gözlemledim:
Diğer polisiye kitaplarından farklı olarak Agatha Christie bu kitapta ayrıca bir sosyal mesaj vermeyi amaçlamış. Suç işlemiş birinin adaletsiz bir şekilde yargılanmasını kabul mu etmeliyiz yoksa toplum olarak cezasını biz mi vermeliyiz mesajını içeriyor. Bu anlamda kitabı okurken kendinizi muhakeme ediyor içsel bir yolculuk yapıyorsunuz.
Diğer bir gözlemim yazarın üslubu . Kitap çoğunlukla diyaloglardan oluştuğu için kendini çabuk okutuyor bu da kitabın bir an önce ilerlemesini sağlıyor.
Kitapta zorlandığım tek nokta-bu nerdeyse her yabancı kitapta yaşadığım bir sorun- karakter sayısı artınca isimler de yabancı olunca katili, katilleri bulmaya çalışmakta epey zorlandım. Hangi karakter neyi yapmış diye karakterleri tanımaya çalışana kadar kitabı bitirdim ama yazar benim gibi birçok okurun bu sıkıntıyı yaşayacağını düşünmüş olacak ki son 50 sayfaya doğru her karakteri tek tek analiz etmiş. Açıkçası yazarın bu öngörüsüyle son 50 sayfayı daha keyifli okudum.
Kitaba başlayacaklara şiddetle tavsiyemdir. İyi okumalar.
