Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
NG
NG
@_nrcn
Yaşam, okunması gereken kitapları okumaya yetmiyor.
89 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kitaba dair dilimin ucuna gelen fakat telaffuz edemediğim yakıştırmalar var. Zihinde değişik bir tad bırakan bir kitap oldu benim için.
Okumak için acayip heyecanlandığım bir kitaptı. Belki Atatürk gibi bir liderin yanından hiç ayırmadığı bir kitap oluşunu bilmek kitaba dair merakımı arttırdı, belki Feride'nin öğretmen oluşuyla özdeşleştirebileceğim taraflarımızın olacağı düşüncesi bilmiyorum kitaba dair uzun zamandır bende bir okuma isteği vardı.
Kitap, nişanlısının ihanetine uğrayan Feride 'nin Anadoluya öğretmen olarak kaçışını anlatan "naif" bir eserdi. Eserde Feride' nin yaşadığı zorlukları bu zorluklarla mücadele edişi güzel bir dille bizlere sunulmuş. Okurken hiç zorlanmıyorsunuz kitap adeta akıyor.
Kitabı okumadan kitabın Feride ile Kamran aşkını yoğun olarak işlediğini düşünüyordum fakat kitapta bu aşka "bence" çok az yer verilmiş. Ve açıkçası mutlu sonları seven biri olarak ilk defa bir kitabın mutlu sonla bitmesini istemedim. Feride 'nin hak etmediği bir ihanete uğrayıp sonunda tekrar Kamran' a dönüp onu affetmesi beni üzdü. Kitapta geçen şu kısım düşüncelerime ayna tutmakla birlikte Feride 'yi ve Feride gibi sevenlerin durumunu da özetler nitelikte:
" Şunu da tasrih edeyim ki bu işte seni zerre kadar düşünmedim. Hani gönlümün rızasıyla sana Feride gibi nadide bir kız değil evimin kedisini bile teslim etmezdim. Fakat gel gör ki bu deli kızlara söz anlatmak kabil değil. Sizin gibi toy, kalpsiz adamların nesini severler, bilmem ki... (Merhum Hayrullah) "
Rus edebiyatının hatta dünya edebiyatının benim için sanırım en iyi yazarı Tolstoy'dur. Bu düşünceme bu kitabını okuyarak artık emin oldum. Daha önce okuduğum diğer kitaplarında yazarın dilini, üslubunu bakış açısını çok beğendiğimi ifade etmiştim diğer incelemelerimde ama bu kitaptan sonra benim dünya çapında en sevdiğim yazar Tolstoy olmuş
Yazarımızın tarihi kitap olarak görmediği ama benim gözümde dönem kitabı olarak duran bu kitap, 17. Yüzyıl Osmanlı Devleti'nin iktidar savaşlarının - deyim yerindeyse taht savaşlarının - alegorik bir üslupla eleştirel bir tutumla anlatıldığı bir eserdir.
Yazar , günümüzde isim değiştirerek varlığını hala sürdüren iktidar - köle ilişkisini bir
Okur Takip Önerileri
Okuduğum ilk kişisel gelişim kitabıydı Savaşçı. Savaşçı ile tanışana kadar kişisel gelişim kitaplarının çoğu para tuzağı olmaktan öte değildi benim gözümde. Ama ne yalan söyleyeyim bundan sonra bu kitap denginde ya da ötesinde olmazsa yine okuyamayacağım bir tür olarak kalacaktır kişisel gelişim kitapları.
Kitap Doğan Cüceloğlu ile Arif
Yeşilçam filmlerinin sıkça işlediği iki klasik konudan biri olan düşman iki ailenin çocuklarının birbirine aşık olması(diğeri zengin kız fakir oğlan) teması ne ilk ne de son kurgudur. Konunun basit oluşundan mıdır yoksa toplum olarak doğu-batı bu temaya zaafımız olduğundan mıdır Türk ve Dünya edebiyatında sıkça rastlanan bu konuyu belki en iyi ele alan yazardır diyebiliriz Shakespeare için. Konu aynı olunca sonları bari farklı olsun diye bekliyor insan ama o hazin son her hikayenin sonunda kendini ortaya çıkarıyor maalesef ki.
Çevirmenin dediği gibi önemli olan konu değil konuyu işleyiştir. Shakespeare, böyle bir konuyu muhteşem söz oyunlarıyla tiyatroya o kadar başarılı aktarmıştır ki kitabı okurken adeta tiyatroda onları izliyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz. Klasik akımın etkilerini bu eserinde başarılı bir şekilde görmek mümkün. Ve kitap biterken herkesin dilinde o meşhur replik :
"Romeo, Romeo neden Romeo'sun sen?
İnkar et babanı adını yadsı!
Yapamazsan, yemin et sevdiğine,
Vazgeçeyim Capulet olmaktan ben! “
Tolstoy'un şanına şan katan meşhur eseri Anna Karenina'yı bitirmiş olmanın huzurunu mu boşluğunu mu yaşıyorum emin olamadım. Kitap o kadar uzun süre elimde kaldı ki ailenin bir üyesi oldu bir yerden sonra. Hacimli olmasının yanında ünlü bir kitap olmasından mütevellit çok daha dikkatli ve sabırlı okumam gerektiğini düşündüm elimde kalmasının
Hep Bir Şeyleri Beklemekle Geçti Ömrümüz
Yalnızlığın, umudun, bekleyişin, çaresizliğin ve çarenin iliklerimize kadar hissetirildiği bu kitabı okumayan çok şey kaçırır benden söylemesi.
Kahramanımız Giovanni Drago, bir askerdir. İlk görev yeri olan Tatar Çölü'ndeki Bastiani Kalesi' ne tayin edilir. Başta teddüt etse de zamanla orayı sever orayla bütünleşir. Öyle ki ardında bıraktığı hayata dair içinde tek bir istek kalmamıştı. Bulunduğu yerden konumdan mutludur ya da öyle düşünüyordur. Kendisini o kaleye bağlayan şey ise "umut" tur. Geride bıraktığı hayattan ne kadar umutsuz ise yeni hayatından da bir o kadar umutludur. Tıpkı bizlerin yeni yerlerden yeni insanlardan umut beklediğimiz gibi.
Kahramanımız 30 yılı aşkın bir süreyi o kalede geçirir. Her yeni günden umut beklemiş ama aceba beklediği olmuş mu.
Hayat acılarla, hüzünlerle, sükut-u hayallerle dolu. Biz bu duygularla boğuşurken çevremizdekilerin ise bunlardan bihaber oluşu bizi ayrıca üzer. Hal böyle iken bizi hayatın ipinde tutan ise küçük bir umut kırıntısı. Yolun sonunda bizi uçurumun değil cennetin beklediği düşüncesi hayatı çekilir kılıyor. Ama ya o yolun sonu cennet değil de uçurumsa. Ya onca yıl bir umutla beklenilen o güzel günler yola çıkmamış yolda kalmışsa.
Keşke her bekleyişin her sabrın sonu selamet olsa. Ama hayat bunu öğrenmemiz için bizi yıllarca bekletiyor ve o neticeyi gördüğümüz zaman da hayatımızdan yıllar geçmiş oluyor. Artık geriye dönüşün mümkün olmadığını anladığımız o an ise tam bir dram.
Okurken kendinizden çok şey bulacağınız, yer yer üzüleceğiniz hayatı sorgulayacağınız çok güzel bir kitap. İyi okumalar.
Sen Ne Güzel Bir Kitaptın
İlkokulda "Mutlu Prens" ile tanıdığımız yazar Oscar Wilde bu kitabıyla adeta tüm hünerlerini sergilemiş.
Bir nevi yarı aforizma kitabı da denilebilecek tadına doyulmaz harika bir kitaptı.
Her cümlesine her kelimesine şapkamı çıkardım.
Muhteşem bir dil zenginliğine sahip bu kitabın tamamının altını çizebilirsiniz desem abartmış olmam. Kitabı okurken diyaloglar hiç bitmesin hep konuşsunlar istedim. Yazarımızın kaleminin kuvvetine diyecek yok ancak ben çevirmenin de dilinin kuvvetli olduğu hissine kapıldım. Siz kitabı değil kitabı sizi okuyor gibi hissediyorsunuz zira. O kadar sizden o kadar yerinde.
Çoğumuzun kaybetmekten korktuğu özellikleri mutlaka vardır. Elimizden gelse donduracağımız bedenimiz, güzelliğimiz bunlardan en önemlileridir.
Dorian Gray da kaybetmekten korktuğu güzelliği, gençli üzerine gerekirse kötü olmayı ruhunu satmayı göze almış kibirli denilecek düzeyde bencilleşen bir karakter.
Kahramanımızın çevresinde de ona yol gösteren ve yoldan çıkarmaya çalışanlar vardır. Tıpkı sağımızda ve solumuzda bulunduğunu düşündüğümüz iyilik ve kötülük melekleri gibi.
Dorian, güzelliği ve gençliği için onu kötü yola sürüklemeye çalışan kişiye uyuyor. Ama yazarımız burda kişilerin aldıkları kararlarda özgür olduklarını, İyiliğin de kötülüğün de kişinin içinde var olduğunu, ortaya çıkmalarının zamanı olduğunu ifade ediyor.
Bu sefer şiddetle değil güzellikle tavsiye ediyorum. Okuyun pişman olmazsınız.
Bir saate belki de daha az bir sürede okudum kitabı. Yayınevinden dolayı mı bilmiyorum kitap su gibi aktı nasıl başladı nasıl bitti anlamadım.
Yazarın diğer kitaplarına göre daha az sevdim .
Kitapta üç ayrı hikaye vardı ve farklı yayınların bu hikayeleri ayrı ayrı yayınladıklarını gördüm. Farklı yayınlardan ayrı ayrı okunursa daha çok sevileceğini düşündüğüm bir kitap.
Ay Işığı Sokağı - Mürebbiye - Görünmeyen KoleksiyonStefan Zweig · Panama Yayıncılık · 20181,136 okunma
İki kadın bir adam aşk çekilir aradan.
Kenan ile Gürsel'in yasak aşkını fonda da 1960 siyasi dönemini anlatan dönem romanı.
Bir dönemin gerçeklerine ışık tutacak nitelikte bir kitap.
Kenan ile Gürsel başkahramanlarımız. Kenan evli ve bir çocuk babası. Gürsel bekar bir üniversite öğrencisi. Bunlar kahramanlarımız niceliksel özellikleri. Gelelim
Yusuf Atılgan'ın okuduğum ilk kitabı.
İlk birkaç sayfayı okuduktan sonra bunun postmodern tarzda yazılmış bir kitap olduğunu anladım. Bilinç akışı tekniği kullanılarak Bay C. nin gelişigüzel cümlelerini tebessüm ettirerek okutuyor kitap.
Postmodern kitaplar okumak herkesçe kolay değildir. Kitabın anlaşılması kişinin biraz edebi donanımına biraz da tarzına uygun olmalı. Bana bu kitap uç bir postmodern kitap gibi gelmedi bunu tabi kitabın son 50 sayfasında düşünmeye başladım. Başlarda ben de Bay C. nin davranışlarının altında yatan sebeplerin ne olduğunu anlayamadığım için kitap öyle bitecek diye korktum ama korktuğum gibi olmadı çünkü yazarımız kahramanımızın psikolojisiyle, geçmişiyle ilgili bilgileri onun ağzından bizlere sunarak bu anlamda bizleri aydınlatıyor.
Bay C.nin asıl korkusu bir şeylere alışmak. Tekdüze yaşamak. Alışkanlar ona çok saçma geliyor. Bir yerde ikinci bir defa buluşma fikri bile onu boğuyor. Sık sık sevgili değiştirmesinin altında da yatan bu düşüncesidir.
Ona göre iki kişilik toplumlar var olmalı. Üç - beş kişilik toplumlar yaratarak kendimizi bir şeylerin esiri yapmamalıyız.
Yalnızlığı seven bir karakter var karşımızda. Ama tabi yalnızlığı sevmesi onun çocukluğuna ayna tutuyor. Rahatına düşkün, keyfini süren bir karakter. Aslında şartlar izin verse birçok insanın olmayı isteyeceği bir karakter diye düşündüm.
Kitabı okuyacak olanlara tavsiyem bir şey anlamadım bırakayım düşüncesine kapılmasınlar çünkü kahramanın davranışlarının altında yatan sebepleri kitabın sonlarında bulacaksınız. İyi okumalar.
Kitapları küçük kendi büyük yazar Stefan Zweig'in bir kitabını daha okumuş olmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Küçük çaplı bir gerilim yaşayarak kitabı bir solukta okudum. Hem kısa olup hem de heyecan uyandırınca bir saat gibi kısa bir zaman diliminde kitabı bitirdim.
Konusu bakımından kitabın adından anlaşılacağı üzere bir kadının işlediği bir suçtan ötürü yaşadığı korkuyu anlatmış yazarımız. Anlatımdan öte kitapta verilen mesajları çok beğendim. Kitabın baş kahramanı Irıne üzerinden yapılan psikolojik tahliller başarılıydı.
Korku ve ceza üzerine yazarın söylediği her cümleye katılmakla beraber yazarın adeta bir psikolokmuşçasına bu konuya ışık tutması da bence başarılıydı.
Yazarın da dediği gibi korkuyla yaşamak, belirsizliklerle boğuşmaktansa sonucu her ne olursa olsun her şeyi itiraf edip sonsuz bir huzura kavuşmak en doğrusu. Ve yine yazarın dediği gibi kişiler bir suç işlerken onu çok kolay yapabiliyorken o suçu itiraf etmeye gelince neden bunu öteliyorlar ki. Korkularımızla yaşamaktansa onları açığa vurup rahatlamak en doğru eylemdir. İyi okumalar.
İlk defa bir kitap bu kadar çok elimde kaldı. Kalmasının sebebi akıcı olmaması değil aksine Homeros'un şiirsel anlatımı, eserin manzum
şekilde yazılmış oluşu kitabı kolayca okutuyor fakat eserdeki mitolojik kavramlar, olaylar, yerler o kadar çok ve o kadar aşina olmadığımız kavramlar ki eserin mitoloji sözlüğü olmadan anlaşılabileceğine ihtimal vermiyorum
Azra Erhat'ın Mitoloji Sözlüğü'nü temin edip eseri öyle okumaya başladım. Açıkçası sözlük çok işime yaradı fakat mitolojiye ilk defa başlayacak olan benim gibiler için ilk etapta sözlük de kurtarıcı değil. Her sayfada her cümlede kitabı kenara koyup ordaki kişiyle ordaki yer ile ilgili sözlükten araştırma yaptım. Azra Erhat mitolojiye dair hemen her olguya değinmeye çalışmış. Kişilerin soy ağaçlarından tutun da isimlerinin geçtiği bölüme kadar teferruatlı bir çalışma sunmuş bize. Bu anlamda onu kutluyorum ve böyle bir eseri çevirip bizlere sunduğu için de onu rahmetle anıyorum.
Esere dair teferruatlı incemeyi yapan arkadaşlar olduğu için ben böyle bir yorum yapmış olmayı tercih ediyorum.
Netflix'te yayınlanan "Truva" dizisini kitabı pekiştirmek adına izlemeyi düşünüyorum.
İyi okumalar.
Bu kitabı yazarın diğer kitaplarına oranla daha az sevdim. Müfettiş Neele'in değil başka birinin katili bulması ise beni şaşırttı yazar bu görevi başkasına vermezdi çünkü.
Cinayetle ilgili ortaya atılan birçok kavramın altından hiçbir şeyin çıkmayışı da ayrıca şaşırtıcıydı. Sadece kafa karıştırmak için o kadar kavramı bize sunmamamlıydı diye düşünüyorum. Yine de polisiye severler için okunabilecek bir kitap.
Yazarın okuduğum 2. kitabıydı. İlk okuduğum Semerkant kitabını ne kadar sevmiş isem bunu tam tersine hiç sevemedim. Bilmiyorum belki de ilk kitabın verdiği sempati ile yazarı yine okumak istedim fakat çıtayı yüksek tuttuğum için sanırım hayal kırıklığı yaşadım.
Yazar, tüm hünerini Semerkant'ta sergileyip bu kitaba bir şey bırakmamış sanki diye düşündüm ama hangisi hangisinden önce yazıldı bunu henüz bilmiyorum.
Amin Maalouf okuyacaklara tavsiyem "Semerkant" ile başlayın ama diğer kitaplarında aynı başarıyı beklemeyin.
